حسن مثلث

لغت نامه دهخدا

حسن مثلث. [ ح َ س َن ِ م ُ ث َل ْ ل َ ] ( اِخ ) ابن حسن مثنی بن حسن سبطبن علی بن ابی طالب است. از فاطمه بنت الحسین. رجوع به حسن مثنی شود. او راست : کتاب الحدیث. ( ذریعه ج 6 ص 321 ).

فرهنگ فارسی

ابن حسن مثنی ابن حسن سبط ابن علی بن ابی طالب است از فاطمه بنت الحسین اوراست کتاب الحدیث

دانشنامه عمومی

حسن بن حسن بن حسن مجتبی مشهور به حسن مثلث، بعلت هم نامی با پدرش حسن مثنی و پدربزرگش حسن مجتبی ( امام دوم شیعیان ) ، حسن مثلث نامیده می شود.
پدرش حسن مثنی، از پسران حسن بن علی ( امام دوم شیعه ) و مادرش فاطمه بنت حسین ( فاطمه صغری ) از دختران حسین بن علی ( امام سوم شیعیان ) بود.
حسن مثلث از مبارزان سرسخت دوران منصور عباسی بود که بعد از مقابله جدی با دستگاه منصور دوانقی، در زندان او ( در کوفه در سال ۱۴۵ق ) درگذشت. او شش پسر به نام های: طلحه، عباس، حمزه، ابراهیم، عبدالله و علی داشت. [ ۱] حسین بن علی، که نزد شیعیان به «شهید فخ» معروف است نوه او بود که به همراه جمعی از علویان قیام کرد و در منطقه فخ کشته شد.
عکس حسن مثلث
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس