حسن شریعی

[ویکی فقه] برای نیابت از حضرت مهدی (علیه السلام) مدعیان زیادی آمده اند که یکی از مدعیان دروغین نیابت از آن حضرت، حسن شریعی بوده است.
یکی از مدعیان دروغین نیابت حضرت مهدی (علیه السلام)، حسن شریعی است. البته به یقین مشخص نیست که اسم او حسن باشد؛ بلکه او با لقب معروف شده است. در روایتی که نقل خواهد شد، راوی حدیث به صورت حدس و گمان اسم او را حسن ذکر کرده است. .
شریعی در قاموس الرجال
نگارنده قاموس الرجال می نویسد: از حدیثی که شیخ طوسی نقل کرده است، روشن می شود اسم او به صورت یقین روشن نیست و او به وسیلۀ لقب معروف بوده است و این که تلعکبری راوی حدیث، به صورت گمان حکم کرده که اسم او حسن است، به سبب این است که او «ابو محمد» بوده و بیشتر اسم کسانی که کنیۀ آن ها «ابو محمد» است، حسن می باشد. شریعی نخستین کسی است که به دروغ و افترا، ادعای نیابت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را کرد. او پیش تر، از یاران امام هادی و امام حسن عسکری (علیهماالسلام) بود؛ ولی پس از آن منحرف شد. تاریخ ادعای نیابت دروغین او به صورت دقیق بیان نشده است؛ لیکن چون این ادعاهای دروغین، از دوران نایب دوم آغاز شده است، به نظر می رسد وی در دوران سفارت و نیابت محمد بن عثمان، به چنین عملی دست زده است. دانشوران علم رجال دربارۀ شرح حال او چندان بحث نکرده اند؛ لذا جامع ترین سخن درباره ایشان، کلام شیخ طوسی در کتاب الغیبة است.
← سخن شیخ طوسی
۱. ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۳۹۷.
...

[ویکی شیعه] ابومُحَمَّد حَسَن شَریعی یا سَریعی نخستین کسی است که به دروغ ادعای نیابت خاص از سوی امام زمان(ع) کرد.
شیخ طوسی در الغیبه او را از اصحاب امام هادی و امام عسکری (ع) شمرده و گفته او نخستین کسی بود که بر خدا و حجت های الهی دروغ بست و توقیعی در لعن و بیزاری از وی صادر شد. شیعیان نیز او را لعن کردند و از او بیزاری جستند. سرانجام کار او به کفر و الحاد کشیده شد.
متن توقیعی که در لعن خود شریعی صادر شده موجود نیست، ولی در توقیعی که از سوی امام زمان در لعن شلمغانی صادر شده، آمده است: