[ویکی فقه] حسن بن علی کربلایی حائری اصفهانی، عالم فاضل و فقیه ماهر و از شاگردان میرزای شیرازی می باشد.
شیخ حسن اصفهانی حائری، معروف به «شیخ حسن کربلائی» فرزند علی بن محمّدرضا بن محسن تستری، عالم فاضل و فقیه ماهر، در کربلا متولّد شد. در نوجوانی در مدرسه حسن خان کربلا ساکن شد و مقدّمات را در آنجا فرا گرفت. سپس به سامرا رفته و از درس میرزا حسن شیرازی (میرزای بزرگ) بهره گرفت و در شمار شاگردان مُبَرَّز او درآمد. همچنین از درس سیّداسماعیل صدر، شیخ فضل اللّه نوری، سیّدمحمّد فشارکی و ملّافتح اللّه سلطان آبادی (جلسات درس صبح های جمعه) استفاده نمود. او حدود ۱۲ سال با میرزا محمّدحسین نائینی معاشر و هم مباحثه بود. وی از علمای آگاه و متعهّد عهد خویش بود و در شرح ماجرای مبارزه با قرارداد رژی و جنبش تحریم تنباکو کتابی محققانه نوشت و آن را به رؤیت استادش میرزای شیرازی رساند. پس از وفات میرزای شیرازی او در سال ۱۳۱۴ق به کربلا بازگشت و مصاحبت سیّداسماعیل صدر را اختیار کرد. مدّتی بعد به نجف اشرف رفت و در آنجا بیمار شد و به کاظمین رفت و در پنج شنبه ۱۷ ربیع الاولی ۱۳۲۲ق وفات یافته و همانجا مدفون شد. سیّدعبدالحسین شرف الدّین و آقامحمّدکاظم شیرازی از شاگردان درس او بوده اند. شیخ حسن کربلائی «تقریرات فقه و اصول» استادش میرزای شیرازی را به رشته تحریر درآورده و کتاب «تاریخ دخانیه» را در سال ۱۳۱۴ق تالیف نموده که در سال ۱۳۸۲ش به همت محقّق ارجمند شیخ رسول جعفریان به چاپ رسیده است.
اصفهانی کربلایی، حسن، تاریخ دُخانیه: مقدمه، ص۱۵-۹.
۱. ↑ اصفهانی کربلایی، حسن، تاریخ دُخانیه: مقدمه، ص۱۵-۹.۲. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۸، ص۵۰.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۰۷.
...
شیخ حسن اصفهانی حائری، معروف به «شیخ حسن کربلائی» فرزند علی بن محمّدرضا بن محسن تستری، عالم فاضل و فقیه ماهر، در کربلا متولّد شد. در نوجوانی در مدرسه حسن خان کربلا ساکن شد و مقدّمات را در آنجا فرا گرفت. سپس به سامرا رفته و از درس میرزا حسن شیرازی (میرزای بزرگ) بهره گرفت و در شمار شاگردان مُبَرَّز او درآمد. همچنین از درس سیّداسماعیل صدر، شیخ فضل اللّه نوری، سیّدمحمّد فشارکی و ملّافتح اللّه سلطان آبادی (جلسات درس صبح های جمعه) استفاده نمود. او حدود ۱۲ سال با میرزا محمّدحسین نائینی معاشر و هم مباحثه بود. وی از علمای آگاه و متعهّد عهد خویش بود و در شرح ماجرای مبارزه با قرارداد رژی و جنبش تحریم تنباکو کتابی محققانه نوشت و آن را به رؤیت استادش میرزای شیرازی رساند. پس از وفات میرزای شیرازی او در سال ۱۳۱۴ق به کربلا بازگشت و مصاحبت سیّداسماعیل صدر را اختیار کرد. مدّتی بعد به نجف اشرف رفت و در آنجا بیمار شد و به کاظمین رفت و در پنج شنبه ۱۷ ربیع الاولی ۱۳۲۲ق وفات یافته و همانجا مدفون شد. سیّدعبدالحسین شرف الدّین و آقامحمّدکاظم شیرازی از شاگردان درس او بوده اند. شیخ حسن کربلائی «تقریرات فقه و اصول» استادش میرزای شیرازی را به رشته تحریر درآورده و کتاب «تاریخ دخانیه» را در سال ۱۳۱۴ق تالیف نموده که در سال ۱۳۸۲ش به همت محقّق ارجمند شیخ رسول جعفریان به چاپ رسیده است.
اصفهانی کربلایی، حسن، تاریخ دُخانیه: مقدمه، ص۱۵-۹.
۱. ↑ اصفهانی کربلایی، حسن، تاریخ دُخانیه: مقدمه، ص۱۵-۹.۲. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۸، ص۵۰.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۰۷.
...
wikifeqh: حسن_بن_علی_کربلایی