[ویکی فقه] حسن بن عبداللّه لغذه اصفهانی، ادیب و نحوی لغوی، از دانشمندان و ادبای اصفهان می باشد.
ابوعلی حسن بن عبداللَّه لُغذَه (یا لکذه یا لذکه) اصفهانی، ادیب و نحوی لغوی، از دانشمندان و ادبای اصفهان است. از شاگردان زجاج و باهلی و از مصاحبان و معاصران اصمعی، کرمانی و ابوحنیفه دینوری بوده و در عصر خویش در عراق از حیث مقام علمی و ادبی کم نظیر بوده است. صاحب عنوان در سال ۲۱۰ق وفات یافت.
تالیفات
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «التّسمیه» ۲. «خلق الانسان» ۳. «خلق الفرس» ۴. «دیوان اشعار» ۵. الردّ علی «ابن قتیبه» فی غریب الحدیث ۶. «الصّفات» ۷. «مختصر النحو» ۸. «النّوادر» ۹. «نقض علل النّحو» ۱۰. «الهشاشه و البشاشه» و غیره.
حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۸۷۳.
۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۸۷۳.
...
ابوعلی حسن بن عبداللَّه لُغذَه (یا لکذه یا لذکه) اصفهانی، ادیب و نحوی لغوی، از دانشمندان و ادبای اصفهان است. از شاگردان زجاج و باهلی و از مصاحبان و معاصران اصمعی، کرمانی و ابوحنیفه دینوری بوده و در عصر خویش در عراق از حیث مقام علمی و ادبی کم نظیر بوده است. صاحب عنوان در سال ۲۱۰ق وفات یافت.
تالیفات
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «التّسمیه» ۲. «خلق الانسان» ۳. «خلق الفرس» ۴. «دیوان اشعار» ۵. الردّ علی «ابن قتیبه» فی غریب الحدیث ۶. «الصّفات» ۷. «مختصر النحو» ۸. «النّوادر» ۹. «نقض علل النّحو» ۱۰. «الهشاشه و البشاشه» و غیره.
حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۸۷۳.
۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۸۷۳.
...
wikifeqh: ابوعلی_حسن_لغذه