حسن بن احمد حداد

[ویکی فقه] حَدّاد، حسن بن احمد، کنیه اش ابوعلی، محدّث و عالم علم قرائت در قرن پنجم و ششم بود.
سبب شهرت او به حدّاد اشتغال پدرش به آهنگری بوده است وی در ۴۱۹ در اصفهان متولد شد و اولین بار در پنج سالگی استماع حدیث کرد. پدرش هر روز او را برای تحصیل و استماع حدیث به مسجد ابونُعَیم اصفهانی می برد. حدّاد کتاب های حدیثی متعددی از وی فراگرفت ازاین رو، او را مهم ترین راوی حدیث از ابونعیمِ اصفهانی دانسته اند

مشایخ حداد
دیگر مشایخ مهم ابوعلی حدّاد، عبداللّه بن محمد عطار، عبدالرحمان بن احمد عِجْلی رازی، عبداللّه بن احمد صفار، هارون بن محمد کاتب، فضل بن محمد قاشانی و احمد بن فضل باطِرقانی بودند.

حداد از نگاه شاگردانش
دانش پژوهان برای حدّاد منزلتی ویژه قائل بودند و به قصد دیدار او سفر می کردند. از جمله شاگردان و راویان حدیث از او، عبداللّه بن احمد خِرَقی، محمدبن اسماعیل طرسوسی، احمدبن محمد لَبان، حسن بن احمد هَمَذانی، عبداللّه بن علی طامذی و محمد بن ابی نصر مهجوف بودند.

خصیصه های اخلاقی حداد
...