حسن اطروش

لغت نامه دهخدا

حسن اطروش. [ ح َس َ اُ ] ( اِخ ) رجوع به حسن علوی بن علی بن حسن شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] ابومحمد حسن بن علی حسینی، ملقب به ناصر کبیر، ناصر اُطرُوش و الناصر للحق، از نوادگان امام حسین(ع) و سومین فرمانروای علویان طبرستان در قرن سوم هجری است. به این دلیل که بر اثر اصابت شمشیری توسط رافع بن هرثمه در نبردگاه کر شده بود « اطروش » خوانده می شد.
از وی به عنوان نخستین مروّج اسلام در سرزمین های شمالی و ایران نام برده می شود.اطروش توانست مردم زیادی را در شمال ایران به دین اسلام رهنمون کند. وی از جایگاه ممتازی در بین پیروانش برخوردار بود و آثار زیادی را به وی نسبت می دهند. درباره زیدی یا امامی بودن اطروش اختلاف دیدگاه وجود دارد؛ سید مرتضی علم الهدی و نجاشی بر امامی بودن وی تصریح کرده اند و شیخ طوسی وی را از اصحاب امام هادی (ع) به شمار آورده است.
ناصر کبیر بر امرای سامانی طبرستان خروج کرد و پس از پیروزی بر آنان پایگاه علویان را رونق بخشید. وی تا هنگام مرگ بر گیلان، طبرستان و قسمتی از گرگان حکومت داشت. وی در ۲۵ شعبان سال ۳۰۴ق در آمل وفات نمود و در همان جا مدفون گشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس