حسرت اعراض کنندگان از یاد خدا

[ویکی فقه] حسرت اعراض کنندگان از یاد خدا (قرآن). نتیجه رویگردانی از یاد خدا همنشینی با شیطان است ولی در قیامت برایش کشف می شود که عمری گمراه بوده، و اینک عواقب و آثار گمراهی یعنی عذاب قیامت فرا می رسد، وبا لحن بیزاری می گوید، که چه بد همنشینی هستی و ای کاش من همنشین تو نمی شدم.
قرآن کریم در مورد حسرت و تاسف اعراض کنندگان از یاد خدا در دنیا، از همنشینی با شیطان می فرماید: «ومن یعش عن ذکر الرحمـن نقیض له شیطـنـا فهو له قرین• حتی اذا جاءنا قال یــلیت بینی وبینک بعد المشرقین فبئس القرین» هر کس از یاد خدا رویگردان شود شیطانی را به سراغ او می فرستیم و همواره قرین او باشد• تا زمانی که نزد ما حاضر شود می گوید: ای کاش میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود، چه بد همنشینی هستی تو!.
جلوگیری از راه خدا تا مرگ
اینان همچنان بر جلوگیری از راه خدا ادامه می دهند و آنان هم که از ذکر ما کور صفتی می کنند همچنان بر پندار غلطشان - که گمان می کنند راه یافتگانند ادامه می دهند تا آنکه مرگ یکی از ایشان برسد و نزد ما آید، در حالی که قرینش هم با او باشد، آن وقت برایش کشف می شود که عمری گمراه بوده، و اینک عواقب و آثار گمراهی یعنی عذاب قیامت فرا می رسد، آن وقت قرین خود را مخاطب قرار داده، با لحنی که می رساند از او متاذی و بیزار است می گوید: ای کاش بین من و تو به مقدار فاصله بین مغرب و مشرق دوری می بود و من همنشین تو نمی شدم، که چه بد همنشینی هستی.