حسد انصار

[ویکی فقه] حسد انصار (قرآن). حسد به معنای آرزو کردن زوال نعمت از کسی است که استحقاق آن را دارد. انصار نسبت به اموالی که به مهاجران عطا کرده بودند، هیج گونه حسدی نمی ورزیدند.
انصار نسبت به اموالی که به مهاجران عطا کرده بودند، به دور از کمترین حسد بودند.والذین تبوءو الدار والایمـن من قبلهم یحبون من هاجر الیهم ولا یجدون فی صدورهم حاجة مما اوتوا ویؤثرون علی انفسهم ولو کان بهم خصاصة... «و برای کسانی است که در این سرا (سرزمین مدینه) و در سرای ایمان پیش از مهاجران مسکن گزیدند و کسانی را که به سویشان هجرت کنند دوست می دارند، و در دل خود نیازی به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمی کنند و آنها را بر خود مقدم می دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند کسانی که از بخل و حرص نفس خویش باز داشته شده اند رستگارانند.» («و لایجدون فی صدورهم حاجة مما اوتوا» یعنی در دلهایشان حسدی و بخلی نیافتند از مال بنی نضیر که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم به مهاجران داد، ولی به آنها (انصار) نداد.)
← حسد نورزیدن
۱. ↑ حشر/سوره۵۹، آیه۹.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۵۵۷، برگرفته از مقاله «حسد انصار».
...