حزب سوسیالیست (آرژانتین). حزب سوسیالیست ( به اسپانیایی: Partido Socialista ) ( اختصاری PS ) یک حزب سیاسی سوسیال دموکرات در کشور آرژانتین است. [ ۹] [ ۱۰]
این حزب در سال ۱۸۹۶ تاسیس شد و در کنار اتحادیه رادیکال مدنی یکی از قدیمی ترین احزاب هنوز در آرژانتین فعال است. [ ۱۱]
این حزب در سال ۱۸۹۶ تاسیس شد و در کنار اتحادیه رادیکال مدنی یکی از قدیمی ترین احزاب هنوز در آرژانتین فعال است. [ ۱۱]
wiki: حزب سوسیالیست (آرژانتین)
حزب سوسیالیست (انگلستان و ولز). حزب سوسیالیست ( ویلزی: Plaid Sosialaidd Cymru در ولز ) یک حزب سیاسی تروتسکیست در انگلستان و ولز است. این گروه در سال ۱۹۹۷ تأسیس شده بود و از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۹۱ یک ستیزه جوی در حزب کارگر بود، که از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۷ به کارگر مبارز تبدیل شد.
حزب سوسیالیست که قبلاً مبارز گروه در حزب کارگر در اطراف روزنامه نظامی بود. روزنامه مبارز را در سال ۱۹۶۴ تأسیس شد و «صدای مارکسیست کار، جوانان» نامیده شد. در ۱۹۶۴_۱۹۸۰ طرفداران ستیزه جویان، دیو نلیست، پت وال و تری فیلدز به ۱۹۸۰ نمایندگان حزب کارگر ب مجلس عوام، انتخاب شدند. در سال ۱۹۸۲، حزب کارگر منطقه لیورپول سیاست های ستیزه جویان برای شورای شهر لیورپول را در نبرد با کاهش کمکهای مالی از طرف دولت اتخاذ کرد و با دولت محافظه کار درگیر شد. [ ۴]
در سالهای ۱۹۸۹–۱۹۹۰، ستیزه جویان فدراسیون مالیات ضد نظرسجی تمام انگلیس را رهبری کردند، که یک کمپین عدم پرداخت علیه مالیات نظرسنجی را سازمان داد. تری فیلدز به دلیل امتناع از پرداخت مالیات نظرسنجی به زندان افتاد و به دلیل سرپیچی از قانون از حزب کارگر اخراج شد. حزب کارگر پیشتر ستیزه جویان را مغایر با اساسنامه حزب به دلیل فعالیت به عنوان یک گروه ورود گناهکار شناخته بود.
در سال ۱۹۹۱، در داخل ستیزه جویان بحث در مورد ادامه کار در حزب کارگر وجود داشت، مبنی بر اینکه آیا آنها می توانند به طور م stillثر در حزب پس از اخراج ها فعالیت کنند یا خیر. کمپین مالیات نظرسنجی همچنین حاکی از آن است که بیشتر از حزب حزب کارگر می توان به عنوان یک سازمان علنی کسب کرد. در یک کنفرانس ویژه، ۹۳٪ نمایندگان به چرخش آزاد رأی دادند. اقلیت در اطراف تد گرانت از هم جدا شدند و درخواست سوسیالیست در حزب کارگر را تشکیل دادند.
فعالیت به عنوان «یک مهمانی آزاد» ابتدا در اسکاتلند با کارگران ستیزه جو اسکاتلندی انجام شد و تامی شریدان را برای انتخاب از سلول زندان خود ایستاد. [ ۵] این گروه پس از خروج از حزب کارگر در سال ۱۹۹۱ به کارگری ستیزه جویی تبدیل شد. ژورنال Militant International Review، که در سال ۱۹۶۹ تأسیس شد، به یک نشریه ماهانه تبدیل شد و در سال ۱۹۹۵ به سوسیالیسم امروز تغییر نام داد. [ ۶] در سال ۱۹۹۷، کارگران ستیزه جویی نام خود را به حزب سوسیالیست تغییر دادند و روزنامه مبارز به عنوان سوسیالیست تغییر نام یافت.
حزب سوسیالیست که قبلاً مبارز گروه در حزب کارگر در اطراف روزنامه نظامی بود. روزنامه مبارز را در سال ۱۹۶۴ تأسیس شد و «صدای مارکسیست کار، جوانان» نامیده شد. در ۱۹۶۴_۱۹۸۰ طرفداران ستیزه جویان، دیو نلیست، پت وال و تری فیلدز به ۱۹۸۰ نمایندگان حزب کارگر ب مجلس عوام، انتخاب شدند. در سال ۱۹۸۲، حزب کارگر منطقه لیورپول سیاست های ستیزه جویان برای شورای شهر لیورپول را در نبرد با کاهش کمکهای مالی از طرف دولت اتخاذ کرد و با دولت محافظه کار درگیر شد. [ ۴]
در سالهای ۱۹۸۹–۱۹۹۰، ستیزه جویان فدراسیون مالیات ضد نظرسجی تمام انگلیس را رهبری کردند، که یک کمپین عدم پرداخت علیه مالیات نظرسنجی را سازمان داد. تری فیلدز به دلیل امتناع از پرداخت مالیات نظرسنجی به زندان افتاد و به دلیل سرپیچی از قانون از حزب کارگر اخراج شد. حزب کارگر پیشتر ستیزه جویان را مغایر با اساسنامه حزب به دلیل فعالیت به عنوان یک گروه ورود گناهکار شناخته بود.
در سال ۱۹۹۱، در داخل ستیزه جویان بحث در مورد ادامه کار در حزب کارگر وجود داشت، مبنی بر اینکه آیا آنها می توانند به طور م stillثر در حزب پس از اخراج ها فعالیت کنند یا خیر. کمپین مالیات نظرسنجی همچنین حاکی از آن است که بیشتر از حزب حزب کارگر می توان به عنوان یک سازمان علنی کسب کرد. در یک کنفرانس ویژه، ۹۳٪ نمایندگان به چرخش آزاد رأی دادند. اقلیت در اطراف تد گرانت از هم جدا شدند و درخواست سوسیالیست در حزب کارگر را تشکیل دادند.
فعالیت به عنوان «یک مهمانی آزاد» ابتدا در اسکاتلند با کارگران ستیزه جو اسکاتلندی انجام شد و تامی شریدان را برای انتخاب از سلول زندان خود ایستاد. [ ۵] این گروه پس از خروج از حزب کارگر در سال ۱۹۹۱ به کارگری ستیزه جویی تبدیل شد. ژورنال Militant International Review، که در سال ۱۹۶۹ تأسیس شد، به یک نشریه ماهانه تبدیل شد و در سال ۱۹۹۵ به سوسیالیسم امروز تغییر نام داد. [ ۶] در سال ۱۹۹۷، کارگران ستیزه جویی نام خود را به حزب سوسیالیست تغییر دادند و روزنامه مبارز به عنوان سوسیالیست تغییر نام یافت.
حزب سوسیالیست (پرتغال). حزب سوسیالیست پرتغال یک حزب سیاسی سوسیال دموکرات در کشور پرتغال است. [ ۳] [ ۶] این حزب در ۱۹ آوریل ۱۹۷۳ توسط مبارزان حزب سوسیالیست پرتغالی ( به پرتغالی: Acção Socialista Portuguesa ) در شهر باد مونسترایفل آلمان تأسیس شد. حزب سوسیالیست پرتغال یکی از اعضای انترناسیونال سوسیالیست، اتحاد ترقی خواهان و حزب سوسیالیست های اروپایی است و دارای ۹ نماینده در پارلمان اروپا در گروه اتحاد مترقی سوسیالیست ها و دموکرات ها در طول نهمین پارلمان اروپا می باشد.
حزب سوسیالیست پرتغال حزبی از چپ میانه[ ۴] [ ۷] و یکی از دو حزب اصلی در سیاست پرتغال به شمار می رود که رقیب آن حزب سوسیال دموکرات ( PSD ) در راست میانه است. رهبر حزب PS آنتونیو کوستا، نخست وزیر فعلی پرتغال است. این حزب پس از انتخابات ژانویه ۲۰۲۲، ۱۱۷کرسی از ۲۳۰ کرسی پارلمان پرتغال را در اختیار دارد و دولت اکثریت را تشکیل داده است.
حزب سوسیالیست پرتغال حزبی از چپ میانه[ ۴] [ ۷] و یکی از دو حزب اصلی در سیاست پرتغال به شمار می رود که رقیب آن حزب سوسیال دموکرات ( PSD ) در راست میانه است. رهبر حزب PS آنتونیو کوستا، نخست وزیر فعلی پرتغال است. این حزب پس از انتخابات ژانویه ۲۰۲۲، ۱۱۷کرسی از ۲۳۰ کرسی پارلمان پرتغال را در اختیار دارد و دولت اکثریت را تشکیل داده است.
wiki: حزب سوسیالیست (پرتغال)
حزب سوسیالیست (فرانسه). حزب سوسیالیست ( به فرانسوی: Parti socialiste ) ( با نام کنونی ) در سال ۱۹۶۹ میلادی تأسیس شد. در حال حاضر این حزب بیشتر حزبی سوسیال دموکرات به شمار می رود. این حزب تا سال ۲۰۱۷ میلادی یکی از دو حزب عمده سیاسی در فرانسه بود.
این حزب از سال ۱۸۸۰ با نام های مختلفی وجود داشته است. با این حال تا حدود سال ۱۹۸۱ این حزب هرگز محبوبیت پایداری نداشت. در سال ۱۹۸۱ میلادی، فرانسوا میتران رهبری این حزب را بدست گرفت. بلافاصله این حزب توانست هم کرسی ریاست جمهوری فرانسه و هم بخش قابل توجهی از کرسی های مجلس فرانسه را برای اولین بار در اختیار بگیرد. میتران از سال ۱۹۸۱ به مدت ۱۴ سال رئیس جمهور فرانسه بود. از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۲ میلادی، کرسی ریاست جمهوری در اختیار حزب اتحاد برای جنبش مردمی فرانسه بود و سپس در سال ۲۰۱۲ میلادی فرانسوا اولاند نامزد حزب سوسیالیست توانست در رقابتی نزدیک، نیکولا سارکوزی را شکست دهد و دومین رئیس جمهور سوسیالیست جمهوری پنجم فرانسه شود.
این حزب تا سال ۲۰۱۷ میلادی، یکی از دو حزب اصلی فرانسه به شمار می رفت؛ ولی در آوریل ۲۰۱۷ میلادی نامزد این حزب در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شکست سنگینی خورد. چند ماه بعد، در ژوئن ۲۰۱۷ میلادی نیز، این حزب در انتخابات مجلس فرانسه شکست سنگینی خورد و اکثر کرسی های خود در مجلس فرانسه را به احزاب رقیب واگذار کرد. این شکست های پیاپی سبب شد که از سال ۲۰۱۷ میلادی این حزب جایگاه خود را به عنوان یکی از دو حزب اصلی فرانسه از دست بدهد.
نیای ابتدایی حزب سوسیالیست با نام «حزب کارگران فرانسه» در ۱۸۸۰ توسط ژول گسد و پل لافارگ ( داماد کارل مارکس ) بنیان گذاشته شد. اما تنها دو سال بعد در ۱۸۸۲ انشعابی در این حزب صورت گرفت. یک جناح مارکسیست به رهبری گسد و یک جناح معتدل یا «پوسیبلیست» ( امکان گرا ) به رهبری پل بروس. بعدها انشعابات دیگری نیز رخ داد، اما هیچ کدام از گروه های منتج از این انشعابات در انتخابات موفقیت نداشتند. آن ها بین لیبرال های طبقهٔ میانه از حزب رادیکال و سندیکالیست های انقلابی که اتحادیه های کارگری را زیر نفوذ داشتند بودند و از محبوبیت برخوردار نبودند.
در سال ۱۸۹۹ دو حزب متفاوت سوسیالیست فرانسوی تشکیل شد. یکی partie socialiste de France و دیگری partie socialiste française که هر دو در فارسی «حزب سوسیالیست فرانسه» ترجمه می شود. این دو حزب در سال ۱۹۰۵ با رهبری ژان ژوره متحد شدند و حزب سوسیالیست متحد را تشکیل دادند. این حزب شدیداً ضد جنگ ( پاسیفیست ) بود اما پس از قتل ژوره در ۱۹۱۴ حتی این حزب نیز نتوانست در مقابل موج میلیتاریسمی که جنگ جهانی اول به راه انداخته بود مقاومت کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین حزب از سال ۱۸۸۰ با نام های مختلفی وجود داشته است. با این حال تا حدود سال ۱۹۸۱ این حزب هرگز محبوبیت پایداری نداشت. در سال ۱۹۸۱ میلادی، فرانسوا میتران رهبری این حزب را بدست گرفت. بلافاصله این حزب توانست هم کرسی ریاست جمهوری فرانسه و هم بخش قابل توجهی از کرسی های مجلس فرانسه را برای اولین بار در اختیار بگیرد. میتران از سال ۱۹۸۱ به مدت ۱۴ سال رئیس جمهور فرانسه بود. از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۲ میلادی، کرسی ریاست جمهوری در اختیار حزب اتحاد برای جنبش مردمی فرانسه بود و سپس در سال ۲۰۱۲ میلادی فرانسوا اولاند نامزد حزب سوسیالیست توانست در رقابتی نزدیک، نیکولا سارکوزی را شکست دهد و دومین رئیس جمهور سوسیالیست جمهوری پنجم فرانسه شود.
این حزب تا سال ۲۰۱۷ میلادی، یکی از دو حزب اصلی فرانسه به شمار می رفت؛ ولی در آوریل ۲۰۱۷ میلادی نامزد این حزب در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شکست سنگینی خورد. چند ماه بعد، در ژوئن ۲۰۱۷ میلادی نیز، این حزب در انتخابات مجلس فرانسه شکست سنگینی خورد و اکثر کرسی های خود در مجلس فرانسه را به احزاب رقیب واگذار کرد. این شکست های پیاپی سبب شد که از سال ۲۰۱۷ میلادی این حزب جایگاه خود را به عنوان یکی از دو حزب اصلی فرانسه از دست بدهد.
نیای ابتدایی حزب سوسیالیست با نام «حزب کارگران فرانسه» در ۱۸۸۰ توسط ژول گسد و پل لافارگ ( داماد کارل مارکس ) بنیان گذاشته شد. اما تنها دو سال بعد در ۱۸۸۲ انشعابی در این حزب صورت گرفت. یک جناح مارکسیست به رهبری گسد و یک جناح معتدل یا «پوسیبلیست» ( امکان گرا ) به رهبری پل بروس. بعدها انشعابات دیگری نیز رخ داد، اما هیچ کدام از گروه های منتج از این انشعابات در انتخابات موفقیت نداشتند. آن ها بین لیبرال های طبقهٔ میانه از حزب رادیکال و سندیکالیست های انقلابی که اتحادیه های کارگری را زیر نفوذ داشتند بودند و از محبوبیت برخوردار نبودند.
در سال ۱۸۹۹ دو حزب متفاوت سوسیالیست فرانسوی تشکیل شد. یکی partie socialiste de France و دیگری partie socialiste française که هر دو در فارسی «حزب سوسیالیست فرانسه» ترجمه می شود. این دو حزب در سال ۱۹۰۵ با رهبری ژان ژوره متحد شدند و حزب سوسیالیست متحد را تشکیل دادند. این حزب شدیداً ضد جنگ ( پاسیفیست ) بود اما پس از قتل ژوره در ۱۹۱۴ حتی این حزب نیز نتوانست در مقابل موج میلیتاریسمی که جنگ جهانی اول به راه انداخته بود مقاومت کند.
wiki: حزب سوسیالیست (فرانسه)