حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه ( RSDLP؛ در روسی: Российская социал - демократическая рабочая партия ( РСДРП ) ، Rossiyskaya sotsial - demokraticheskaya rabochaya partiya ( RSDRP ) ) که با نام های حزب سوسیال دموکرات کارگران روسیه یا حزب سوسیال دموکرات روسیه هم شناخته می شود، یک حزب سیاسی انقلابی سوسیالیست بود که در سال ۱۸۹۸ در شهر مینسک ( در منطقه شمال غربی امپراتوری روسیه، امروزه در بلاروس ) تشکیل شد. این حزب برای متحد کردن سازمان های مختلف انقلابی امپراتوری روسیه در یک حزب تشکیل شد، و در سال ۱۹۰۳ به دو جناح بلشویک ( اکثریت ) و منشویک ( اقلیت ) تقسیم شد و جناح بلشویک در نهایت به حزب کمونیست اتحاد شوروی تبدیل شد.
حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه اولین گروه مارکسیستی تاریخ روسیه نبود و پیش از آن گروه رهایی کارگر در سال ۱۸۸۳ تشکیل شده بود. حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه در مخالفت با گروه انقلابی نارودنیکه ا، که بعداً حزب سوسیالیست انقلابی نمایندگی آن را به عهده گرفت، تأسیس شد. حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه مارس ۱۸۹۸ در یک کنفرانس زیرزمینی در شهر مینسک اعلام موجودیت کرد. نه نماینده در آن حضور داشتند که عده ای از طرف فدراسیون عمومی کارگران یهودی، و روبوچایا گازتا ( "روزنامه کارگران" ) در کیف، که هر دو یک سال قبل در ۱۸۹۷ تشکیل شده بودند، و از لیگ مبارزه برای رهایی طبقه کارگر در سن پترزبورگ بودند. برخی دیگر از سوسیال دموکرات ها از مسکو و یکاترینبورگ نیز در آن شرکت کردند. برنامه حزب دقیقاً مبتنی بر نظریه های کارل مارکس و فردریش انگلس بود. به طور خاص، علیرغم ماهیت کشاورزی روسیه در آن زمان، پتانسیل واقعی انقلابی در اختیار طبقه کارگر صنعتی بود. در آن زمان، سه میلیون کارگر صنعتی روسیه، که شامل فقط ۳ درصد از جمعیت کشور می شد، وجود داشت. حزب در بیشتر دوران عمر خود غیرقانونی بود. ظرف یک ماه پس از اولین کنگره، پنج نماینده از ۹ نماینده حزب توسط اخرانا ( پلیس مخفی امپراتوری ) دستگیر شدند. [ ۲]
قبل از کنگره دوم حزب در سال ۱۹۰۳، یک روشنفکر جوان به نام ولادیمیر ایلیچ اولیانوف ( که بیشتر با نام مستعار خود ولادیمیر لنین شناخته می شود ) به حزب پیوست. در سال ۱۹۰۲، او چه باید کرد؟ را منتشر کرد و دیدگاه خود را در مورد وظیفه و روش مناسب حزب، یعنی تبدیل شدن به «پیشاهنگ پرولتاریا»، را بیان کرد. او طرفدار یک حزب منضبط و متمرکز متشکل از فعالان متعهد بود و در نظریات خود مبارزه زیرزمینی برای آزادی سیاسی را با مبارزه طبقاتی پرولتاریا در هم آمیخت. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفحزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه اولین گروه مارکسیستی تاریخ روسیه نبود و پیش از آن گروه رهایی کارگر در سال ۱۸۸۳ تشکیل شده بود. حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه در مخالفت با گروه انقلابی نارودنیکه ا، که بعداً حزب سوسیالیست انقلابی نمایندگی آن را به عهده گرفت، تأسیس شد. حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه مارس ۱۸۹۸ در یک کنفرانس زیرزمینی در شهر مینسک اعلام موجودیت کرد. نه نماینده در آن حضور داشتند که عده ای از طرف فدراسیون عمومی کارگران یهودی، و روبوچایا گازتا ( "روزنامه کارگران" ) در کیف، که هر دو یک سال قبل در ۱۸۹۷ تشکیل شده بودند، و از لیگ مبارزه برای رهایی طبقه کارگر در سن پترزبورگ بودند. برخی دیگر از سوسیال دموکرات ها از مسکو و یکاترینبورگ نیز در آن شرکت کردند. برنامه حزب دقیقاً مبتنی بر نظریه های کارل مارکس و فردریش انگلس بود. به طور خاص، علیرغم ماهیت کشاورزی روسیه در آن زمان، پتانسیل واقعی انقلابی در اختیار طبقه کارگر صنعتی بود. در آن زمان، سه میلیون کارگر صنعتی روسیه، که شامل فقط ۳ درصد از جمعیت کشور می شد، وجود داشت. حزب در بیشتر دوران عمر خود غیرقانونی بود. ظرف یک ماه پس از اولین کنگره، پنج نماینده از ۹ نماینده حزب توسط اخرانا ( پلیس مخفی امپراتوری ) دستگیر شدند. [ ۲]
قبل از کنگره دوم حزب در سال ۱۹۰۳، یک روشنفکر جوان به نام ولادیمیر ایلیچ اولیانوف ( که بیشتر با نام مستعار خود ولادیمیر لنین شناخته می شود ) به حزب پیوست. در سال ۱۹۰۲، او چه باید کرد؟ را منتشر کرد و دیدگاه خود را در مورد وظیفه و روش مناسب حزب، یعنی تبدیل شدن به «پیشاهنگ پرولتاریا»، را بیان کرد. او طرفدار یک حزب منضبط و متمرکز متشکل از فعالان متعهد بود و در نظریات خود مبارزه زیرزمینی برای آزادی سیاسی را با مبارزه طبقاتی پرولتاریا در هم آمیخت. [ ۳]
