[ویکی فقه] حروف منحرف، حروف سوق دهنده زبان به طرف لثه و دندان ها هنگام تلفظ است.
دو حرف «ل» و «ر» را حروف منحرفه گویند زیرا هنگام تلفظ «ل» زبان از مخرج مربوط، به طرف لثه و دندان ها می رود و هنگام ادای «ر» (که حرف مفخمه است) زبان اندکی به طرف کام بالا تمایل می یابد.صفت انحراف از صفات فرعی حروف است. قرای بصره صفت انحراف را مخصوص حرف «ل» می دانند؛ چون انحراف «ل» بیشتر از «ر» است.
عناوین مرتبط
۱. ↑ قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۹۲.۲. ↑ جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.۳. ↑ صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص۵۰.
منبع
...
دو حرف «ل» و «ر» را حروف منحرفه گویند زیرا هنگام تلفظ «ل» زبان از مخرج مربوط، به طرف لثه و دندان ها می رود و هنگام ادای «ر» (که حرف مفخمه است) زبان اندکی به طرف کام بالا تمایل می یابد.صفت انحراف از صفات فرعی حروف است. قرای بصره صفت انحراف را مخصوص حرف «ل» می دانند؛ چون انحراف «ل» بیشتر از «ر» است.
عناوین مرتبط
۱. ↑ قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۹۲.۲. ↑ جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.۳. ↑ صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص۵۰.
منبع
...
wikifeqh: حروف_منحرف