حروف غنه

[ویکی فقه] حروف غنه، حروف ادا شده از انتهای خیشوم در حالت ادغام و اخفا است.
«غنه» آوازی است که پس از بستن لب ها از خیشوم (بینی) بیرون می آید.
تعریف حروف غنه
«حروف غنه» حروفی هستند که در حالت ادغام یا اخفا از انتهای خیشوم ادا می شوند و عبارتند از: میم ساکن؛ نون ساکن؛ تنوین. صفت غنه در حروف مذکور در صورتی شدیدتر خواهد بود که مشدد باشند.
← مثال
۱. ↑ بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۴.۲. ↑ حبیبی، ابوطالب، آموزش تجوید، ص۴۴.۳. ↑ موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص(۶۰-۶۱).۴. ↑ قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۹۷.
منبع
...