حدیث مفرد نسبی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حدیث مفرد نسبی، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیثی گفته می شود که تفرد آن ناظر به جهت خاصی باشد.
از جمله اقسام خبر واحد حدیث مفرد است حدیث مفرد دارای دو قسم است حدیث مفرد نسبی و حدیث مفرد مطلق.مراد از حدیث مفرد نسبی حدیثی است که تفرد راوی آن ناظر به جهت خاصی باشد مثل این که آن حدیث را اهل یک شهر نقل کنند و یا یک راوی از اهل یک شهر نقل نماید.برخی گفته اند:حدیث مفرد نسبی حدیثی است که تقرد راوی در اثناء سند آن باشد و احیاناً تفرد تا آخر سند استمرار یابد.
تعبیرات دیگر
از حدیث مفرد نسبی به روایت مفرد نسبی، خبر مفرد مضاف، مفرد نسبی، فرد نسبی، حدیث فرد نسبی، فرد مقید، روایت فرد نسبی، روایت مفرد مضاف، خبر مفرد نسبی، مفرد مضاف، حدیث مفرد مضاف، خبر فرد نسبی و حدیث فرد مقید نیز تعبیر می شود.
شهید ثانی، زین الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۱۰۳.
۱. ↑ شهید ثانی، زین الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۱۰۳.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس