حدیث مرسل خفی

[ویکی فقه] حدیث مرسل خفی، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیث منقول از معاصر راوی بدون احراز ملاقات وی، گفته می شود.
حدیث مرسل خفی حدیثی است که راوی از معاصر خود روایت کند ولی ملاقات بین آن دو محرز نباشد یا ملاقات محرز است ولی شنیدن حدیث از وی محرز نیست.
دیدگاه علما
برخی از اندیشمندان علوم حدیث معتقدند که تدلیس که به بعضی از راویان صحیحین نسبت می دهند بهتر است اسم «مرسل خفی» به آن اطلاق شود و برای این که کار فرق بین مدلّس و مرسل خفی را به طور دقیق بیان کرد. و گفته اند: تدلیس مخصوص کسی است که از شیخی روایت کند که ملاقات او با راوی شناخته شده باشد و اگر راوی با شیخ معاصر باشد ولی ملاقات شیخ با راوی مسجّل نشده باشد مرسل خفی گویند. حافظ ابن حجر معتقد است هر کس معاصربودن را هر چند که بدون ملاقات باشد جزء تدلیس به شمار آورد باید مرسل خفی را نیز جزء تدلیس به حساب آورد. در حالی که صحیح آن است که بین این دو فرق گذاشته شود. کسانی می توانند از مرسل خفی اطلاع پیدا کنند که آشنایی کامل در علم رجال و طبقات داشته باشند.
تعبیرات دیگر
از این واژه به مرسل خفی، خفی الارسال، مراسیل خفی الارسال و حدیث منقطع خفی، روایت مرسل خفی، خبر مرسل خفی، حدیث خفی الارسال، خبر خفی الارسال، روایت خفی الارسال، خبر منقطع خفی، روایت منقطع خفی و منقطع خفی، نیز تعبیر می شود.
سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی، ج۲، ص۶۶۳.
...