[ویکی فقه] حدیث مبین، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به خبری که متن آن دارای مدلول واضع و روشن باشد، گفته می شود.
یکی از اقسام حدیث به اعتبار متن آن حدیث مبین است.حدیث مبین حدیثی است که الفاظ متن آن دلالت واضحی بر معنای مقصود داشته باشد و نیاز به بیان نداشته باشد. یا همراه بیان باشد.از این رو مبین یا مبین فی نفسه است یا ما لحقه البیان است.از این اصطلاح به خبر مبین روایت مبین و مبین نیز تعبیر می شود.
سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۹۷.
۱. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۹۷.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث مبین»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۷/۱۵.
...
یکی از اقسام حدیث به اعتبار متن آن حدیث مبین است.حدیث مبین حدیثی است که الفاظ متن آن دلالت واضحی بر معنای مقصود داشته باشد و نیاز به بیان نداشته باشد. یا همراه بیان باشد.از این رو مبین یا مبین فی نفسه است یا ما لحقه البیان است.از این اصطلاح به خبر مبین روایت مبین و مبین نیز تعبیر می شود.
سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۹۷.
۱. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۹۷.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث مبین»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۷/۱۵.
...
wikifeqh: حدیث_مبین