حدیث قرطاس

[ویکی فقه] حدیث قرطاس (منابع شیعه). حدیث قرطاس، یکی از اشکالات مهم و اساسی است که بر عمر بن خطاب گرفته شده است، این روایت ثابت می کند که او رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) را متهم به هذیان گویی کرده و اجازه نداده است که وصیت خود را مکتوب نماید. این حدیث در منابع اهل سنت ذکر شده است؛ اما ممکن است برخی بگویند چرا شیعیان این حدیث را نقل نکردند و یا اینکه بگویند شیعیان نمی توانند به احادیث نقل شده از منابع اهل سنت استناد کنند. در این مقاله به بررسی این شبهات می پردازیم.
برخی گفته اند اسناد حدیث قرطاس همه بر می گردد به صحیح بخاری و صحیح مسلم و هر سندی که از شیعه نقل شده است، همگی بر می گردد به صحیح مسلم و بخاری و یا تاریخش بعد از نقل آن از قول این دو نفر است و حتی یک حدیث نیز از ائمه اطهار وجود ندارد که کوچک ترین اشاره ای به این حدیث (حدیث قرطاس) داشته باشد و این درحالی است که امامان ما برای تمام ظلم هایی که به حضرت علی و حضرت زهرا شده است سخن گفته اند. اما در مورد این واقعه که اگر راست باشد کوچک ترین حدیثی نداریم. مطلب دیگر اینکه اگر راوی حدیث سنی باشد می توان حدیثی را پذیرفت یا نه؟
← پاسخ اجمالی
حدیث قرطاس در منابع متعدد شیعی آمده است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود.
← روایت سلیم بن قیس
۱. ↑ محمد باقر الانصاری، کتاب سلیم بن قیس (از تابعین)، ص۳۲۵.
...