[ویکی اهل البیت] حدیث سلسلة الذهب. امام رضا علیه السلام هنگام عزیمت به خراسان در مسیر خود به نیشابور رسید، جمعیت بسیاری از آن حضرت استقبال کردند و از ایشان خواستند تا حدیثی از آباء گرامیش که صاحبان اندیشه توحیدی بودند، نقل کند.
امام سایبان مرکب را کنار زدند، مردم در حال هجوم بودند و سر و صدا می کردند، امام از مردم خواست تا ساکت گردند آنگاه فرمود: «پدرم از پدرش تا امیرالمؤمنین علی علیه السلام و او از پیامبر صلی الله علیه و آله و او از جبرئیل نقل کرد که خداوند فرمود: «کَلِمَةُ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ حِصْنی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنی اَمِنَ مِنْ عَذابی»؛ کلمه توحید، حصار محکم من است. هر کس داخل آن گردید، از عذاب من ایمن خواهد شد.
امام بعد از اندکی تأمل به آن ها فرمود: که از شروط آن، پذیرش امامت من است. اما به شرط هایی: «بشروطها و انا من شروطها».
این حدیث به جهت مسلسل بودن آن از ائمه اطهار علیهم السلام تا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به «سلسلة الذهب» معروف شده است.
امام سایبان مرکب را کنار زدند، مردم در حال هجوم بودند و سر و صدا می کردند، امام از مردم خواست تا ساکت گردند آنگاه فرمود: «پدرم از پدرش تا امیرالمؤمنین علی علیه السلام و او از پیامبر صلی الله علیه و آله و او از جبرئیل نقل کرد که خداوند فرمود: «کَلِمَةُ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ حِصْنی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنی اَمِنَ مِنْ عَذابی»؛ کلمه توحید، حصار محکم من است. هر کس داخل آن گردید، از عذاب من ایمن خواهد شد.
امام بعد از اندکی تأمل به آن ها فرمود: که از شروط آن، پذیرش امامت من است. اما به شرط هایی: «بشروطها و انا من شروطها».
این حدیث به جهت مسلسل بودن آن از ائمه اطهار علیهم السلام تا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به «سلسلة الذهب» معروف شده است.
[ویکی اهل البیت] در کتاب فصول المهمة نوشته ابن صباغ مالکی آمده است که: مولی السعید امام الدنیا عماد الدین محمد بن ابوسعید بن عبدالکریم وازن گفته است: در محرم سال 596 مؤلف تاریخ نیشابور در کتابش نوشته است:
چون علی بن موسی الرضا علیه السلام در همان سفری که به فضیلت شهادت نایل آمد، به نیشابور قدم نهاد در هودجی پوشیده و بر استری سیاه و سفید نشسته بود. شور و غوغا در نیشابور برپا شد. پس دو پیشوای حافظ احادیث نبوی و رنج برندگان بر حفظ سنت محمدی، ابوزرعه رازی و محمد بن اسلم طوسی، که عده بی شماری از طالبان علم و محدثان و راویان و حدیث شناسان، آن دو را همراهی می کردند، نزد امام رضا علیه السلام آمده عرض کردند:
ای سرور بزرگ، فرزند امامان بزرگ، به حق پدران پاک و اسلاف گرامی ات نمی خواهی روی نیکو و مبارک خود را به ما نشان دهی و برای ما حدیثی از پدرانت از جدت محمد صلی الله علیه و آله روایت کنی؟ ما تو را به او سوگند می دهیم. پس امام خواستار توقف استر شد و به غلامانش دستور داد پرده ها را از هودج کنار زنند. چشمان خلایق به دیدار چهره مبارک آن حضرت منور گردید. آن حضرت دو گیسوی بافته شده داشت که بر شانه اش افکنده بود. مردم، از هر طبقه ای ایستاده بودند و به وی می نگریستند. گروهی فریاد می کردند و دسته ای می گریستند و عده ای روی در خاک می مالیدند و گروهی نعل استرش را می بوسیدند. صدای ضجه و فریاد بالا گرفته بود.
پس امامان و علما و فقها فریاد زدند: ای مردم بشنوید و به خاطر سپارید و برای شنیدن چیزی که شما را نفع می بخشد سکوت کنید و ما را با صدای ناله و فریاد و گریه خود میازارید. ابوزرعه و محمد بن اسلم طوسی در صدد املای حدیث بودند. پس علی بن موسی الرضا علیه السلام فرمود:
حدثنی ابی موسی الکاظم عن ابیه جعفر بن محمد الصادق عن ابیه محمد الباقر عن ابیه زین العابدین عن ابیه الحسین عن ابیه علی بن ابی طالب قال حدثنی رسول الله صلی الله علیه و آله قال حدثنی جبرئیل قال سمعت عن الله تعالی قال کلمة لا آله إلا الله حصنی فمن قال لا اله الا الله دخل فی حصنی و من دخل فی حصنی امن من عذابی!
حدیث کرد مرا پدرم امام موسی کاظم علیه السلام از پدرش امام جعفر صادق علیه السلام از پدرش امام محمد باقر علیه السلام از پدرش امام علی زین العابدین علیه السلام از پدرش امام حسین علیه السلام شهید کربلا از پدرش امام علی بن ابی طالب علیه السلام که گفت: عزیزم و نور چشمانم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: جبرئیل حدیث کرد مرا و گفت شنیدم پروردگار سبحانه و تعالی می فرماید: کلمه «لا اله الا الله » دژ من است. هر که آن را بگوید به دژ من وارد گشته است و آن که به دژ من وارد شده از عذاب من ایمن و آسوده است.
سپس پرده هودج را افکند و رفت. پس نویسندگانی که این حدیث را نوشتند شماره کردند افزون بر بیست هزار نفر بودند. و در روایتی است که بیست و چهار هزار مرکب دان، به جز دوات، در آن روز شمارش شد.
حدیث سلسله الذهب یکی از احادیث قابل تامل شیعه است. توده های مردم با این حدیث احساسات و عواطف خود را نسبت به امام مورد علاقه اشان نیرو می بخشند و از آن معنا و مفهوم طبیعی و عارفانه دوست داشتن و محبت ورزیدن آزاد و بدون هراس نسبت به مقسین و مقدسات و امامان خود را برداشت می کنند ولی در دنیای شریعت حاکم و سیاستی که عمیقا با مذهب آمیخته است این حدیث انعکاس و معنا و مفهوم دیگری دارد که از دنیای باورهای شخصی راه به جامعه و سیاست می برد و مسلمان شیعه را در زیر سیطره قدرت ولایتمداران قرار می دهد و از جمله قید و بند ماجرای ولایت فقیه را در اذهان سفت می کند. ماجرائی که تا روزگار ما هم ادامه دارد.
چون علی بن موسی الرضا علیه السلام در همان سفری که به فضیلت شهادت نایل آمد، به نیشابور قدم نهاد در هودجی پوشیده و بر استری سیاه و سفید نشسته بود. شور و غوغا در نیشابور برپا شد. پس دو پیشوای حافظ احادیث نبوی و رنج برندگان بر حفظ سنت محمدی، ابوزرعه رازی و محمد بن اسلم طوسی، که عده بی شماری از طالبان علم و محدثان و راویان و حدیث شناسان، آن دو را همراهی می کردند، نزد امام رضا علیه السلام آمده عرض کردند:
ای سرور بزرگ، فرزند امامان بزرگ، به حق پدران پاک و اسلاف گرامی ات نمی خواهی روی نیکو و مبارک خود را به ما نشان دهی و برای ما حدیثی از پدرانت از جدت محمد صلی الله علیه و آله روایت کنی؟ ما تو را به او سوگند می دهیم. پس امام خواستار توقف استر شد و به غلامانش دستور داد پرده ها را از هودج کنار زنند. چشمان خلایق به دیدار چهره مبارک آن حضرت منور گردید. آن حضرت دو گیسوی بافته شده داشت که بر شانه اش افکنده بود. مردم، از هر طبقه ای ایستاده بودند و به وی می نگریستند. گروهی فریاد می کردند و دسته ای می گریستند و عده ای روی در خاک می مالیدند و گروهی نعل استرش را می بوسیدند. صدای ضجه و فریاد بالا گرفته بود.
پس امامان و علما و فقها فریاد زدند: ای مردم بشنوید و به خاطر سپارید و برای شنیدن چیزی که شما را نفع می بخشد سکوت کنید و ما را با صدای ناله و فریاد و گریه خود میازارید. ابوزرعه و محمد بن اسلم طوسی در صدد املای حدیث بودند. پس علی بن موسی الرضا علیه السلام فرمود:
حدثنی ابی موسی الکاظم عن ابیه جعفر بن محمد الصادق عن ابیه محمد الباقر عن ابیه زین العابدین عن ابیه الحسین عن ابیه علی بن ابی طالب قال حدثنی رسول الله صلی الله علیه و آله قال حدثنی جبرئیل قال سمعت عن الله تعالی قال کلمة لا آله إلا الله حصنی فمن قال لا اله الا الله دخل فی حصنی و من دخل فی حصنی امن من عذابی!
حدیث کرد مرا پدرم امام موسی کاظم علیه السلام از پدرش امام جعفر صادق علیه السلام از پدرش امام محمد باقر علیه السلام از پدرش امام علی زین العابدین علیه السلام از پدرش امام حسین علیه السلام شهید کربلا از پدرش امام علی بن ابی طالب علیه السلام که گفت: عزیزم و نور چشمانم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: جبرئیل حدیث کرد مرا و گفت شنیدم پروردگار سبحانه و تعالی می فرماید: کلمه «لا اله الا الله » دژ من است. هر که آن را بگوید به دژ من وارد گشته است و آن که به دژ من وارد شده از عذاب من ایمن و آسوده است.
سپس پرده هودج را افکند و رفت. پس نویسندگانی که این حدیث را نوشتند شماره کردند افزون بر بیست هزار نفر بودند. و در روایتی است که بیست و چهار هزار مرکب دان، به جز دوات، در آن روز شمارش شد.
حدیث سلسله الذهب یکی از احادیث قابل تامل شیعه است. توده های مردم با این حدیث احساسات و عواطف خود را نسبت به امام مورد علاقه اشان نیرو می بخشند و از آن معنا و مفهوم طبیعی و عارفانه دوست داشتن و محبت ورزیدن آزاد و بدون هراس نسبت به مقسین و مقدسات و امامان خود را برداشت می کنند ولی در دنیای شریعت حاکم و سیاستی که عمیقا با مذهب آمیخته است این حدیث انعکاس و معنا و مفهوم دیگری دارد که از دنیای باورهای شخصی راه به جامعه و سیاست می برد و مسلمان شیعه را در زیر سیطره قدرت ولایتمداران قرار می دهد و از جمله قید و بند ماجرای ولایت فقیه را در اذهان سفت می کند. ماجرائی که تا روزگار ما هم ادامه دارد.
wikiahlb: حدیث_سلسله_الذهب
[ویکی فقه] حدیث سلسله الذهب (شرایط). اصطلاح حدیث سلسلة الذهب از نظر شیعیان و اهل سنت متفاوت است که در این نوشتار نظریات هر دو گروه را بیان کرده و شرایط در حدیث سلسلة الذهب و علت نام گذاری آن، اشاره شده است.
اصطلاح سلسلة الذهب در بین شیعیان با اهل سنت متفاوت است:
← نظر اهل سنت
۱. ↑ ابن حجر، احمد بن علی، سلسلة الذهب، ص۷.۲. ↑ مالک بن انس، الموطا، ص۲۱.۳. ↑ ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، حلیة الاولیاء، ج۳، ص۱۹۱.
موسسه ولی عصر، برگرفته از مقاله «شرایط در حدیث سلسله الذهب وعلت نام گذاری آن چیست؟».
...
اصطلاح سلسلة الذهب در بین شیعیان با اهل سنت متفاوت است:
← نظر اهل سنت
۱. ↑ ابن حجر، احمد بن علی، سلسلة الذهب، ص۷.۲. ↑ مالک بن انس، الموطا، ص۲۱.۳. ↑ ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، حلیة الاولیاء، ج۳، ص۱۹۱.
موسسه ولی عصر، برگرفته از مقاله «شرایط در حدیث سلسله الذهب وعلت نام گذاری آن چیست؟».
...
wikifeqh: حدیث_سلسلة_الذهب_(شرایط)
[ویکی شیعه] حدیث سلسلةالذهب. حدیث سِلسِلَةُ الذَّهَب حدیث قدسی منقول از امام رضا(ع) در باب توحید و شروط آن. امام رضا(ع) این حدیث را هنگام عبور از نیشابور به طرف مرو بیان کرده است. راویان این حدیث همگی امامان معصوم اند تا به پیامبر(ص) و سرانجام به خداوند می رسد. به همین دلیل این حدیث را «سلسلة الذهب» به معنای «زنجیرۀ زرّین» توصیف کرده اند. طبق برخی گزارش ها، همزمان با نقل حدیث، بیش از بیست هزار نفر آن را مکتوب کردند.
بر اساس این حدیث، اعتقاد به توحید باعث نجات از آتش جهنم است، ولی امام رضا(ع) خود را شرط این نجات معرفی کرده است. به گفته عالمان شیعه، منظور امام رضا اعتقاد به امامت است.
بر اساس این حدیث، اعتقاد به توحید باعث نجات از آتش جهنم است، ولی امام رضا(ع) خود را شرط این نجات معرفی کرده است. به گفته عالمان شیعه، منظور امام رضا اعتقاد به امامت است.
[ویکی شیعه] حدیث سِلسِلَةُ الذَّهَب حدیث قدسی منقول از امام رضا(ع) در باب توحید و شروط آن. امام رضا(ع) این حدیث را هنگام عبور از نیشابور به طرف مرو بیان کرده است. راویان این حدیث همگی امامان معصوم اند تا به پیامبر(ص) و سرانجام به خداوند می رسد. به همین دلیل این حدیث را «سلسلة الذهب» به معنای «زنجیرۀ زرّین» توصیف کرده اند. طبق برخی گزارش ها، همزمان با نقل حدیث، بیش از بیست هزار نفر آن را مکتوب کردند.
بر اساس این حدیث، اعتقاد به توحید باعث نجات از آتش جهنم است، ولی امام رضا(ع) خود را شرط این نجات معرفی کرده است. به گفته عالمان شیعه، منظور امام رضا اعتقاد به امامت است.
اللَّه جَلَّ جَلَالُهُ یقُولُ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا...خداوند جل جلاله می فرماید: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» دژ من است، پس هرکس که در دژ من درآید از عذابم در امان است. چون مرکب به راه افتاد (ع) گفت: با شرایطش و من جزو شرایط آنم.
بر اساس این حدیث، اعتقاد به توحید باعث نجات از آتش جهنم است، ولی امام رضا(ع) خود را شرط این نجات معرفی کرده است. به گفته عالمان شیعه، منظور امام رضا اعتقاد به امامت است.
اللَّه جَلَّ جَلَالُهُ یقُولُ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا...خداوند جل جلاله می فرماید: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» دژ من است، پس هرکس که در دژ من درآید از عذابم در امان است. چون مرکب به راه افتاد (ع) گفت: با شرایطش و من جزو شرایط آنم.
wikishia: حدیث_سلسلةالذهب