حدیث جابر

پس از نزول آیه اطاعت، جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر اسلام پرسید: «یا رسول الله، ما خدا و رسول او را شناخته ایم، لازم است اُولِی الأمر را نیز بشناسیم. » پیامبر اسلام پاسخ داد:
ای جابر، آنان جانشینان من و امامان بعد از من اند. نخستین آنان علی ابن ابی طالب است و سپس به ترتیب: حسن بن علی، حسین بن علی، علی بن حسین، محمد بن علی، که در تورات به «باقر» معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و پس از ایشان فرزندش می باشد که هم نام ( محمد ) و هم کنیه من ( ابوالقاسم ) است. اوست که از نظر مردم پنهان می شود و غیبت او طولانی می گردد تا آن جا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند، بر عقیدهٔ به او باقی می مانند.
در کتاب کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق سلسله راویان حدیث جابر را چنین ذکر می کند:
از اصحاب ما از محمّد بن همّام، از جعفر بن محمّد بن مالک الفزاری از حسن بن محمّد بن سماعة، از احمد بن الحارث، از مفضّل بن عمر، از یونس بن ظبیان، از جابر بن یزید الجعفی از جابر بن عبدالله انصاری …
در کتاب علم رجال به نام «الضعفاء من رجال الحدیث»، تألیف حسین ساعدی، چاپ ۱۴۲۶ ه‍. ق، دربارهٔ برخی از این راویان چنین آمده است:
• جعفر بن محمّد بن مالک الفزاری: ضعیف در حدیث، وضع کننده حدیث و فاسد المذهب است، ابن ولید، ابن نوح، شیخ صدوق، ابن غضائری و نجاشی او را تضعیف کرده اند، در حالیکه ابو غالب او را موثق دانسته و خصیبی و ابو القاسم کوفی او را ستوده اند، نویسندهٔ کتاب او را از وضع کنندگان و خلق کنندگان حدیث و غلو کنندگان می شمارد.
• احمد بن حارث أنماطی: او از اصحاب مفضل بن عمر جعفی بود که بعداً پیرو واقفیه شد.
• یونس بن ظبیان: غلو کننده، جداً ضعیف، کذّاب و وضع کننده حدیث که عیاشی، فضل بن شاذان، کشّی، ابن غضائری، نجاشی، علّامة، ابن داوود، جزائری، محمّد طه نجف و بهبودی او را تضعیف کرده اند.

حدیث همچنین به باقر، لقب امام پنجم شیعیان نیز اشاره شده است. شیعیان برای اثبات امامت و تعیین امامان خود از سوی پیامبر اسلام ( ص ) به این حدیث استناد می کنند.