[ویکی فقه] حجیت عقل عملی صحت استناد به مدرکات عقل عملی در احکام شرعی است.
حجیت عقل عملی، مقابل حجیت عقل نظری و به معنای صحت تمسک به مدرکات عقل عملی و عمل طبق آنها به عنوان حکم شرع است که لازمه آن، منجّزیت در صورت اصابت به واقع و معذریت در صورت عدم اصابت به واقع است. اصولیون اعتقاد دارند عقل عملی توانایی ادراک احکام شرعی را ندارد، زیرا چنین ادراکی از محدوده ادراکات عقل عملی خارج بوده و در حوزه ادراک عقل نظری است. در مواردی ( قضایای مشهوره ) که همه عقلا بما هُم عقلا بر مطلبی اتفاق دارند، چون شارع مقدس یکی از عقلا، بلکه رئیس آنها، محسوب می شود، عقل نظری به کمک ملازمه، و از اتفاق عقلا بر چنین امری، حکم می کند که شارع مقدس نیز آن را قبول دارد.
حجیت عقل عملی، مقابل حجیت عقل نظری و به معنای صحت تمسک به مدرکات عقل عملی و عمل طبق آنها به عنوان حکم شرع است که لازمه آن، منجّزیت در صورت اصابت به واقع و معذریت در صورت عدم اصابت به واقع است. اصولیون اعتقاد دارند عقل عملی توانایی ادراک احکام شرعی را ندارد، زیرا چنین ادراکی از محدوده ادراکات عقل عملی خارج بوده و در حوزه ادراک عقل نظری است. در مواردی ( قضایای مشهوره ) که همه عقلا بما هُم عقلا بر مطلبی اتفاق دارند، چون شارع مقدس یکی از عقلا، بلکه رئیس آنها، محسوب می شود، عقل نظری به کمک ملازمه، و از اتفاق عقلا بر چنین امری، حکم می کند که شارع مقدس نیز آن را قبول دارد.
wikifeqh: حجیت_عقل_عملی