حجیت شرایع گذشته

[ویکی فقه] حجیت شرایع گذشته، صحت استناد به شرایع ادیان سابق است.
حجیت شرایع گذشته، به معنای درست بودن تمسک به احکام و قوانین شرایع ادیان گذشته و لزوم عمل طبق آنها است، که لازمه آن، منجّزیت در صورت مطابقت با واقع و معذّریت در صورت عدم مطابقت با واقع است.
نظریات درباره حجیت شرایع گذشته
درباره حجیت شرایع گذشته آرا و نظریات گوناگونی ارایه شده است:۱. گروهی معتقدند شرایع گذشته برای مسلمانان حجت است، مگر آن که در شریعت اسلام، نسخ آن ثابت شده باشد؛۲. اصولیون حنفی، مالکی و شافعی، اعتقاد دارند احکامی از شرایع گذشته که در کتاب خدا و سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم به عنوان داستان نقل شده و در شرع اسلام برای ثابت بودن و یا ثابت نبودن آنها دلیلی ذکر نشده است، برای مسلمانان نیز شریعت محسوب می شود و لازم است از آنها پیروی گردد؛۳. برخی دیگر، هم چون «غزالی» در «المستصفی» و «آمدی» در «الاحکام فی اصول الاحکام»، معتقدند احکام شرایع سابق، به وسیله شریعت اسلام منسوخ شده است، مگر در مواردی که نسبت به ابقای آن نص وجود داشته باشد.
عناوین مرتبط
...