حجیت سنت اهل بیت

[ویکی فقه] حجیت سنت اهل بیت علیهم السلام ، صحت استناد به قول، فعل و تقریر اهل بیت علیهم السلام در استنباط حکم شرعی است.
حجیت سنت اهل بیت علیهم السلام، به معنای درستی استناد به سنت اهل بیت علیهم السلام برای اثبات موضوعات و احکام شرعی است چه از جانب شارع و چه از جانب مکلفان که نتیجه آن، معذریت و منجزیت است.
اختلاف موجود در حجیت سنت
در مورد حجیت سنت، از نظر کلی بحثی نیست و مخالفی وجود ندارد. اختلاف موجود در این مورد این است که آیا تنها سنت نبوی صلی الله علیه و آله وسلّم حجت است یا افزون بر آن، سنت امامان معصوم علیهم السلام هم حجت است؛ اهل تسنن تنها سنت نبوی را حجت می دانند، ولی شیعیان به حکم برخی از آیات قرآن کریم و احادیث متواتر از رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم که خود اهل تسنن نیز آن را روایت کرده اند و نیز به دلیل عقل، به قول، فعل و تقریر ائمه اطهار علیهم السلام نیز استناد می کنند.
دلایل شیعه در مورد حجیت سنت ائمه
از آیاتی که شیعیان برای حجیت سنت اهل بیت علیهم السلام به آن تمسک نموده اند، آیه تطهیر است. هم چنین یکی از روایات در این باره، روایت ثقلین است که در آن به تواتر از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم نقل شده که اهل بیت علیهم السّلام در کنار قرآن کریم قرار گرفته اند. دلیل عقلی بر حجیت سنت اهل بیت علیهم السلام نیز همان دلیلی است که درباره عصمت اهل بیت علیهم السّلام اقامه شده است، زیرا پس از اثبات عصمت، شکی در صحت و مطابقت روش امامان با احکام واقعی شرعی باقی نمی ماند.