[ویکی فقه] حبیب شاطرحاجی اصفهانی، موسیقی دان و خواننده مشهور اصفهان در اوایل قرن چهاردهم هجری قمری می باشد.
میرزا حبیب اصفهانی معروف به «حبیب شاطرحاجی» موسیقی دان و خواننده مشهور در اوایل قرن چهاردهم هجری قمری. حدود ۱۳۰۰ق متولّد شد. استاد همایی او را برادر میرزا عبدالوهاب گلشن ایران پور دانسته ولی نویسندگان دیگر به این مطلب اشاره نکرده اند. اغلب در اصفهان می زیسته، مدّتی در تهران به سر برده و در اواخر عمر در شیراز ساکن شده است. او از اساتید قدیمی آواز به شمار می رفت و در بم خوانی، گرمی و ملّاحت صدا مانند نداشت و از جوانی صدای او دل چسب، جذّاب و خوش آهنگ بود و بزرگان موسیقی آن دوران او را بسیار ستایش می کردند. او از دوستان معاشران شکراللّه قهرمانی نوازنده تار و عارف قزوینی، شاعر و تصنیف سرای معروف بود. در اصفهان نیز مدتی در دستگاه حاج امین التجّار بود. استاد علی نقی وزیری نیز او را در اصفهان دیده بود و از حسن سلیقه او تعریف می کرد. از لحاظ وسعت اطلاعات در موسیقی نیز کم نظیر بود. مرتضی نی داود از کسانی است که به این مساله اذعان داشته است. حبیب شاطرحاجی در سال های جوانی و در اوج افتخار و شهرت، ظاهراً به خاطر افراط در خوش گذرانی به بیماری سختی مبتلا شد و صدای خود را از دست داد. یکی از متموّلین شیراز که عاشق صدای دل انگیز او بود، حبیب را به شیراز می برد و یک مغازه و چند شاگرد پیراهن دوز را در اختیارش می گذارد و او را سرپرست این کارگاه قرار می دهد. میرزا حبیب سرانجام در سال ۱۳۵۸ق وفات یافته و در یکی از امامزاده های شیراز مدفون شد و چند سال بعد میرزا عبدالحسین صدر اصفهانی که در شیراز بود وفات نمود و جسدش پهلوی میرزا حبیب دفن شد. عارف قزوینی از دوستان و شیفتگان حبیب شاطرحاجی است و میرزا حبیب برخی از تصنیف های عارف را می خوانده و از حفظ داشته است. استاد جلال تاج اصفهانی، اسماعیل ادیب خوانساری، حسین ادیب تخت فولادی و سیّداحمد شهشهانی در آواز از او تعلیم گرفته اند و مرحوم محمودی خوانساری غیرمستقیم از او تاثیر پذیرفته است.
همایی، جلال الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، ص۲۵۳.
۱. ↑ همایی، جلال الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، ص۲۵۳.۲. ↑ افتخاری، محمد و ساسان سپنتا، چشم انداز موسیقی ایران، ص۹۳.۳. ↑ افتخاری، محمد و ساسان سپنتا، چشم انداز موسیقی ایران، ص۲۴۸.۴. ↑ حسن، مشحون، تاریخ موسیقی ایران، ص۶۷۷.۵. ↑ قدسی، بهزاد و منوچهر قدسی، دولت دیدار، ص۱۶۷.۶. ↑ دائرة المعارف تشیع، ج۹، ص۴۹۶.۷. ↑ ستایشگر، مهدی، نام نامه موسیقی ایران زمین، ص۱۷۹.۸. ↑ مجله هنر موسیقی، شماره ۵۳، ص۱۰.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۴۱۸-۴۱۹.
...
میرزا حبیب اصفهانی معروف به «حبیب شاطرحاجی» موسیقی دان و خواننده مشهور در اوایل قرن چهاردهم هجری قمری. حدود ۱۳۰۰ق متولّد شد. استاد همایی او را برادر میرزا عبدالوهاب گلشن ایران پور دانسته ولی نویسندگان دیگر به این مطلب اشاره نکرده اند. اغلب در اصفهان می زیسته، مدّتی در تهران به سر برده و در اواخر عمر در شیراز ساکن شده است. او از اساتید قدیمی آواز به شمار می رفت و در بم خوانی، گرمی و ملّاحت صدا مانند نداشت و از جوانی صدای او دل چسب، جذّاب و خوش آهنگ بود و بزرگان موسیقی آن دوران او را بسیار ستایش می کردند. او از دوستان معاشران شکراللّه قهرمانی نوازنده تار و عارف قزوینی، شاعر و تصنیف سرای معروف بود. در اصفهان نیز مدتی در دستگاه حاج امین التجّار بود. استاد علی نقی وزیری نیز او را در اصفهان دیده بود و از حسن سلیقه او تعریف می کرد. از لحاظ وسعت اطلاعات در موسیقی نیز کم نظیر بود. مرتضی نی داود از کسانی است که به این مساله اذعان داشته است. حبیب شاطرحاجی در سال های جوانی و در اوج افتخار و شهرت، ظاهراً به خاطر افراط در خوش گذرانی به بیماری سختی مبتلا شد و صدای خود را از دست داد. یکی از متموّلین شیراز که عاشق صدای دل انگیز او بود، حبیب را به شیراز می برد و یک مغازه و چند شاگرد پیراهن دوز را در اختیارش می گذارد و او را سرپرست این کارگاه قرار می دهد. میرزا حبیب سرانجام در سال ۱۳۵۸ق وفات یافته و در یکی از امامزاده های شیراز مدفون شد و چند سال بعد میرزا عبدالحسین صدر اصفهانی که در شیراز بود وفات نمود و جسدش پهلوی میرزا حبیب دفن شد. عارف قزوینی از دوستان و شیفتگان حبیب شاطرحاجی است و میرزا حبیب برخی از تصنیف های عارف را می خوانده و از حفظ داشته است. استاد جلال تاج اصفهانی، اسماعیل ادیب خوانساری، حسین ادیب تخت فولادی و سیّداحمد شهشهانی در آواز از او تعلیم گرفته اند و مرحوم محمودی خوانساری غیرمستقیم از او تاثیر پذیرفته است.
همایی، جلال الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، ص۲۵۳.
۱. ↑ همایی، جلال الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، ص۲۵۳.۲. ↑ افتخاری، محمد و ساسان سپنتا، چشم انداز موسیقی ایران، ص۹۳.۳. ↑ افتخاری، محمد و ساسان سپنتا، چشم انداز موسیقی ایران، ص۲۴۸.۴. ↑ حسن، مشحون، تاریخ موسیقی ایران، ص۶۷۷.۵. ↑ قدسی، بهزاد و منوچهر قدسی، دولت دیدار، ص۱۶۷.۶. ↑ دائرة المعارف تشیع، ج۹، ص۴۹۶.۷. ↑ ستایشگر، مهدی، نام نامه موسیقی ایران زمین، ص۱۷۹.۸. ↑ مجله هنر موسیقی، شماره ۵۳، ص۱۰.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۴۱۸-۴۱۹.
...
wikifeqh: حبیب_شاطر_حاجی