حبیب ابادی محمدعلی

[ویکی نور] حبیب آبادی محمدعلی. «میرزا محمد علی معلم» فرزند مرحوم زین العابدین بن حسین بن علی اکبر بن محمد بن حسین حبیب آبادی، متولد 1308 و متوفی 1396ق یکی از دانشمندان و نویسندگان گمنام و از ادبای عظام استان اصفهان بود.
وی در محرم سال 1308ق در حبیب آباد، که در سه فرسخی اصفهان قرار دارد، در خانواده کشاورزی به دنیا آمده و از سن هفت سالگی در مکتب شروع به خواندن کرد و تا سال 1322ق برخی از علوم را آموخته و مدتی ترک تحصیل نمود و مجدداً در سال 1328ق باز به تحصیل پرداخت. وی بیشتر علوم را از اشخاص متفرقه فراگرفت و اکثر کتب را به مطالعه اتقان نمود و مشکلات آن را از اهل آن پرسید و رفع اشکال نمود.
وی در 1358ق به اصفهان رفت و در قرائت خانه ی شهرداری و مدرسه ی کاسه گران، به تدریس پرداخت. بیشتر اوقات وی در لغت، ادبیات، تاریخ، هیئت، ریاضیات و شعر صرف شد. او از آخوند ملا محمدحسین مجتهد فشارکی اصفهانی، حاج شیخ محمد باقربیرجندی، حاج شیخ آقا بزرگ تهرانی، حاج میرزا محمد رضا کرباسی و حاج سید محمدتقی یزد آبادی اصفهانی اجازه ی روایت داشت. او در علم رجال و شرح حال بزرگان، محقق و متتبعی کم نظیر بود و کتب زیادی در این موضوع نگاشت. به عربی و فارسی شعر می گفت و در اوایل مستعصم، سپس آذر و بعدها معلم تخلص می کرد.
علمائی که به وی اجازه روایت داده اند، عبارتند از: مرحوم آخوند ملامحمدحسین مجتهد فشارکی اصفهانی، مرحوم حاج شیخ محمد باقر بیرجندی، مرحوم حاج شیخ آقا بزرگ تهرانی نجفی، مرحوم حاج میرزا محمد کلباسی اصفهانی و مرحوم حاج سید محمدتقی یزدآبادی اصفهانی.
1- اجزائی در احادیث و مطالب متفرقه.
2- احوال چهار نفر از علمای مسجد شاهی اصفهان.