حبقوق

[ویکی فقه] حَبَقّوق، از پیامبران صاحب کتاب بنی اسرائیل بود.
وی یکی از دوازده پیامبر غیر اولوالعزم بنی اسرائیل به شمار می رود و کتاب او با نام خودش در عهد عتیق آمده است. حبقّوق واژه ای عبری است که برای آن معانی گوناگونی ذکر شده است، از جمله «کسی که به آغوش کشید» «گیاهی خوشبو» و «کسی که گلاویز می شود» (ناظر به کشمکش روحانی او با خدا).

پیشینه حبقوق
درباره زندگی حبقّوق نبی اطلاع دقیقی در دست نیست و جز در کتابش در جای دیگری از عهد عتیق نامی از او برده نشده است.
بنابر آنچه در کتاب حبقّوق نبی درباره پیشگویی حمله کلدانیان آمده است، معلوم می شود که دوره نبوت او تقریباً هم زمان با سقوط پایتخت آشوریان و پیروزی بابلی ها ــبه فرماندهی بختنصّر ــ در سال ۶۱۲ق م بوده است. به گفته برخی محققان متأخر، وی در دوره سلطنت یهویاقیم (۶۰۹ـ۵۹۸ ق م) یا کمی پیش تر از آن، در اواخر دوره سلطنت یوشیا (۶۳۹ـ۶۰۹ق م)، می زیسته است. داستان هایی درباره حبقّوق، به ویژه بر اساس معنای لغوی نام وی، شکل گرفته که به افسانه شبیه تر است تا تاریخ، از جمله ماجرای «زیبا و اژدها» که شرح خدمت او به دانیال در چاه شیران است. همچنین درباره حضور وی در میان اسیران بنی اسرائیل که به بابل برده شدند و نیز آمدن وی به ایران، گزارش هایی وجود دارد، ولی گفته شده است که این گزارش ها مبنای تاریخی ندارند.

حبقوق نبی در متون اسلامی
...

[ویکی شیعه] حَبَقّوق یا حَیقوق (به معنی «در آغوش می گیرد») نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل که حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد زندگی می کرده است. کتاب او با نام خودش یکی از کتاب های کتاب مقدس عبری (عهد قدیم) است. آرامگاهی منسوب به حبقوق نبی در شهر تویسرکان در استان همدان کشور ایران قرار دارد. این آرامگاه از قدیم ترین آثار تاریخی ایران محسوب می شود. آرامگاه دیگری منسوب به وی در کاداریم در فلسطین اشغالی قرار دارد.
وی یکی از پیامبران بنی اسرائیل به شمار می رود و کتاب او با نام خودش در عهد قدیم آمده است. حبقّوق واژه ای عِبری است که برای آن معانی گوناگونی ذکر شده است، از جمله «کسی که به آغوش کشید» «گیاهی خوشبو» و «کسی که گلاویز می شود» (ناظر به کشمکش روحانی او با خدا).
درباره زندگی وی اطلاع دقیقی در دست نیست و جز در کتابش در جای دیگری از عهد عتیق نامی از او برده نشده است. بنابر آنچه در کتاب حبقّوق نبی درباره پیشگویی حمله کلدانیان آمده است معلوم می شود که دوره نبوت او تقریباً هم زمان با سقوط پایتخت آشوریان و پیروزی بابلی ها -به فرماندهی بخت نصّر- در سال ۶۱۲ق م بوده است. به گفته برخی محققان متأخر، وی در دوره سلطنت یهویاقیم (۶۰۹ـ۵۹۸ق م) یا کمی پیش تر از آن، در اواخر دوره سلطنت یوشیا (۶۳۹ـ۶۰۹ق م)، می زیسته است.

[ویکی اهل البیت] حبقوق یکی از دوازده پیامبر غیر اولوالعزم صاحب کتاب بنی اسرائیل به شمار می رود. کتاب او با نام خودش در عهد عتیق آمده است.
حبقّوق واژه ای عبری است که برای آن معانی گوناگونی ذکر شده است، از جمله «کسی که به آغوش کشید»، «گیاهی خوشبو» و «کسی که گلاویز می شود».
درباره زندگی حبقّوق نبی اطلاع دقیقی در دست نیست و جز در کتابش در جای دیگری از عهد عتیق نامی از او برده نشده است.
بنابر آنچه در کتاب حبقّوق نبی (:16) درباره پیشگویی حمله کلدانیان آمده است، معلوم می شود که دوره نبوت او تقریباً هم زمان با سقوط پایتخت آشوریان و پیروزی بابلیها ــ به فرماندهی بخت نصّر ــ در سال 612ق م بوده است.
به گفته برخی محققان متأخر وی در دوره سلطنت یهویاقیم (609ـ598 ق.م) یا کمی پیش تر از آن، در اواخر دوره سلطنت یوشیا (639ـ609ق م)، می زیسته است. داستان هایی درباره حبقّوق به ویژه بر اساس معنای لغوی نام وی شکل گرفته که به افسانه شبیه تر است تا تاریخ، از جمله ماجرای «زیبا و اژدها» که شرح خدمت او به دانیال در چاه شیران است. همچنین درباره حضور وی در میان اسیران بنی اسرائیل که به بابل برده شدند و نیز آمدن وی به ایران، گزارشهایی وجود دارد ولی گفته شده است که این گزارشها مبنای تاریخی ندارند.
نام حبقّوق و اشاراتی به کتاب او در پاره ای متون حدیثی و تفسیری اسلامی یافت می شود. نام وی در این منابع اغلب حَیقوق و حَیقوق ضبط شده است. ذکر نام حبقّوق در متون اسلامی عمدتاً بدان سبب است که گفته های وی در باب سوم کتابش بشارتی بر ظهور پیامبر اسلام دانسته می شود. بر اساس حدیثی شیعی که ابن بابویه نقل کرده است، امام رضا علیه السلام در مناظره با رأس الجالوت یهود، برای دفاع از حقانیت اسلام، به بشارت حبقّوق به ظهور حضرت محمد صلی اللّه علیه و آله و سلم و نزول قرآناستناد کرد و او نیز پذیرفت.
این بخش از این حدیث طولانی ــ که گزارشی تفصیلی از مناظره امام رضا علیه السلام با بزرگان ادیان و مذاهب آن روزگار در حضور مأمون است ــ در منابع بعدی شیعی نیز نقل شده است. در برخی منابع کلامی شیعی نیز بدون اشاره به این حدیث، به جملاتی از کتاب حبقوق ناظر به بشارت به ظهور پیامبر اسلام استناد شده است که با عبارات ذکر شده در این حدیث اختلافاتی دارد. همچنین نام حبقّوق در دعای امّ داود ــ که خواندن آن در روز نیمه رجب توصیه شده است ــ ذکر شده است.
در متون حدیثی و روایی اهل سنّت ظاهراً از حبقّوق نامی برده نشده است؛ اما فخررازی در التفسیر الکبیر (ج3، ص37) به مناسبت نقل شواهدی از کتابهای مقدّس یهود و نصارا در اثبات نبوت پیامبر اسلام، جملاتی از کتاب حبقّوق را نیز آورده است. همچنین کتاب حبقّوق را در زمره کتبی قرار داده که در آنها بشارت به بعثت پیامبر اسلام وجود دارد. در عین حال، عباراتی که در برخی از این منابع، چه شیعی چه سنّی از کتاب حبقّوق درباره بشارت به ظهور پیامبر اسلام نقل شده است، با عبارات نسخه موجود از این کتاب اختلافات بسیاری دارد، از جمله این که در نسخه کنونی نامی از رسول اکرم صلی الله علیه و آله برده نشده است.

حَبَقّوق
پیامبری از بنی اسرائیل و عنوان کتابی در عهد عتیق. طبق برخی روایت ها نبوّت او در حدود ۶۰۷پ م بوده است. در داستان بعل و اژدها از پیغمبری با نام حبقوق یاد شده است. کتاب حبقوق که سفر سی وپنجم از اسفار عهد عتیق در سه باب است، احتمالاً در حدود ۶۰۰پ م نوشته شده و بیشترش دربارۀ کلدانیان و فتح یهودیّه به دست آنان است. باب سوم آن که قصیدۀ فصیح و بلیغی در خلاصۀ اقوال حبقوق است، بی شباهت با مزامیر نیست. به کیفر رساندن بدکاران و پیروزی عدل و رحمت الهی درون مایۀ بیشتر سروده های این کتاب است.