حالت های قرارگیری جراحی ( به انگلیسی: surgical positions ) ، به هر گونه فعالیتی جهت قرار دادن بیمار بر روی تخت جراحی در وضعیتی خاص، گفته می شود. هدف از این فعالیت، حفظ امنیت بیمار و در دسترس قرار دادن ناحیه مورد نظر جهت انجام اعمال خاص بر روی همان ناحیه توسط جراح می باشد. بر پایه دستور جراح، متخصص بیهوشی به همراه فرد سیار در اتاق عمل ( سیرکولر ) مسئولیت پوزیشن دادن به بیمار را بر عهده دارند. [ ۱]
• قبل از هر کاری باید شرایط بیمار بررسی شود. این کار با مطالعه پرونده بیمار ( عکس از ناحیه مورد نظر ) امکان پذیر است.
• وضعیت بیمار روی تخت جراحی به نوع عمل و وضعیت جسمانی وی بستگی دارد. ( جوان، سالخورده، لاغر یا چاق )
• وضعیت بیمار طوری باشد که دادن داروی بیهوشی به وی، به راحتی انجام گرفته و جراح و متخصص بیهوشی تأثیر آن را مشاهده نمایند.
• بیمار چه خواب و چه بیدار باید در راحت ترین وضعیت ممکن قرار گیرد.
• ناحیه عمل در بهترین دید برای جراح قرار گیرد و دسترسی به آن آسان باشد.
• جهت حالت دادن به بیمار باید حرکات ما آهسته و هماهنگ انجام گیرد.
• راحتی و سلامتی و امنیت بیمار باید مد نظر تیم جراحی قرار گیرد.
• قبل از شروع هر اقدامی باید از ثابت بودن تخت اطمینان حاصل نمود. [ ۲]
بیمار باید در وضعیت پوزیشن داده شده، در آسوده ترین حالت قرار گیرد تا جریان خونرسانی وی کار خود را به راحتی انجام دهد. هر گونه فشار افزوده، بر نواحی از بدن که با تخت در تماس مستقیم اند، خطر ایسکمی بافتی را به همراه خواهد داشت. در صورت مشاهده هر گونه نشانه از تداخل علائم حیاتی بیمار، لازم است دوباره وی در وضعیتی دیگر قرار گیرد.
احتمال آسیب دیدگی در اثر کشیدگی رشته های عصبی که از نواحی تحت فشار می گذرند، وجود دارد. اعصاب شبکه بازویی در اثر کشیدگی با زاویه بیش از ۹۰ درجه، احتمال آسیب دیدگی زیادی دارند. احتمال ایجاد انقباض حنجره و آسیب به تارهای صوتی بیمار در اثر تغییر حالت قرارگیری وجود دارد.
• طاق باز
• دمرو
• خوابیدن به پهلو
• حالت سنگ برداری
• حالت ترندلنبرگ
• حالت ترندلنبرگ معکوس
• حالت دسته چاقویی
• حالت فاولر
• حالت نیمه فاولر
• حالت تخت شکستگی
• حالت پهلوی شیب دار
• حالت لوید - دیویس
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• قبل از هر کاری باید شرایط بیمار بررسی شود. این کار با مطالعه پرونده بیمار ( عکس از ناحیه مورد نظر ) امکان پذیر است.
• وضعیت بیمار روی تخت جراحی به نوع عمل و وضعیت جسمانی وی بستگی دارد. ( جوان، سالخورده، لاغر یا چاق )
• وضعیت بیمار طوری باشد که دادن داروی بیهوشی به وی، به راحتی انجام گرفته و جراح و متخصص بیهوشی تأثیر آن را مشاهده نمایند.
• بیمار چه خواب و چه بیدار باید در راحت ترین وضعیت ممکن قرار گیرد.
• ناحیه عمل در بهترین دید برای جراح قرار گیرد و دسترسی به آن آسان باشد.
• جهت حالت دادن به بیمار باید حرکات ما آهسته و هماهنگ انجام گیرد.
• راحتی و سلامتی و امنیت بیمار باید مد نظر تیم جراحی قرار گیرد.
• قبل از شروع هر اقدامی باید از ثابت بودن تخت اطمینان حاصل نمود. [ ۲]
بیمار باید در وضعیت پوزیشن داده شده، در آسوده ترین حالت قرار گیرد تا جریان خونرسانی وی کار خود را به راحتی انجام دهد. هر گونه فشار افزوده، بر نواحی از بدن که با تخت در تماس مستقیم اند، خطر ایسکمی بافتی را به همراه خواهد داشت. در صورت مشاهده هر گونه نشانه از تداخل علائم حیاتی بیمار، لازم است دوباره وی در وضعیتی دیگر قرار گیرد.
احتمال آسیب دیدگی در اثر کشیدگی رشته های عصبی که از نواحی تحت فشار می گذرند، وجود دارد. اعصاب شبکه بازویی در اثر کشیدگی با زاویه بیش از ۹۰ درجه، احتمال آسیب دیدگی زیادی دارند. احتمال ایجاد انقباض حنجره و آسیب به تارهای صوتی بیمار در اثر تغییر حالت قرارگیری وجود دارد.
• طاق باز
• دمرو
• خوابیدن به پهلو
• حالت سنگ برداری
• حالت ترندلنبرگ
• حالت ترندلنبرگ معکوس
• حالت دسته چاقویی
• حالت فاولر
• حالت نیمه فاولر
• حالت تخت شکستگی
• حالت پهلوی شیب دار
• حالت لوید - دیویس
