حافظه کاری یک سیستم شناختی با ظرفیت محدود است که وظیفهٔ نگه داری موقت اطلاعات موجود را جهت پردازش بر عهده دارد. [ ۱] حافظه کاری برای استدلال و هدایت تصمیم گیری و رفتار مهم است. [ ۲] [ ۳] حافظه کاری اغلب به صورت مترادف با حافظه کوتاه مدت در نظر گرفته می شود، اما برخی نظریه پردازان این دو نوع حافظه را از یکدیگر متمایز می دانند و معتقدند که حافظه کاری اجازه دستکاری اطلاعات ذخیره شده را می دهد، در حالی که حافظه کوتاه مدت تنها به ذخیره سازی کوتاه مدت اطلاعات اشاره می کند. [ ۲] [ ۴] حافظه کاری به عنوان یک مفهوم نظری، محوری برای روان شناسی شناختی، روان شناسی عصبی و علوم اعصاب است.
اصطلاح «حافظه کاری» توسط میلر، گالانتر و پربرام[ ۵] [ ۶] مطرح و در دهه ۱۹۶۰ در نظریه هایی که ذهن را به یک رایانه تشبیه می کرد، استفاده شد. در سال ۱۹۶۸، اتکینسون و شیفرین[ ۷] از این واژه برای توصیف مفهوم «ذخیره کوتاه مدت» خود استفاده کردند. آنچه که اکنون ما حافظه کاری می نامیم قبلاً به عنوان «ذخیره کوتاه مدت» یا حافظه کوتاه مدت، حافظه اولیه، حافظه فوری، حافظه عملیاتی و حافظه موقت به کار گرفته می شد. [ ۸] حافظه کوتاه مدت توانایی به خاطر سپردن اطلاعات در یک دوره کوتاه ( در عرض ثانیه ) است. امروزه اکثر نظریه پردازان از مفهوم حافظه کاری استفاده می کنند تا مفهوم قدیمی حافظه کوتاه مدت را جایگزین یا به آن اضافه کنند، ضمن اینکه تأکید بیشتری بر مفهوم دستکاری اطلاعات به جای صرفاً حفظ و ذخیرهٔ آن داشته باشند.
اولین آزمایش ها دربارهٔ پایه عصبی حافظه کاری به بیش از ۱۰۰ سال پیش برمی گردد، زمانی که هیتزیگ و فریر آزمایش های تخریب قشر پیش پیشانی را شرح دادند؛ آن ها نتیجه گرفتند که قشر پیشانی برای فرایندهای شناختی و نه حسی مهم است. [ ۹] در سال های ۱۹۳۵ و ۱۹۳۶، کارلایل جاکوبسن و همکارانش اولین کسانی بودند که اثرات زیانبار تخریب پیش پیشانی ( پری فرونتال ) را بر پاسخ تأخیر یافته نشان دادند. [ ۹] [ ۱۰]
مدل های متعددی برای عملکرد حافظه کاری، چه از جنبه آناتومی و چه از جنبه شناختی پیشنهاد شده است. از آن ها، دو مورد که بیشترین تأثیر را داشته اند، در زیر خلاصه شده اند.
در سال ۱۹۷۴، بدلی و هیچ[ ۱۱] مدل چند مولفه حافظه کاری[ ۱۱] را معرفی کردند. این تئوری، مدلی شامل سه جزء است: مرکز اجرایی، حلقه آوایی و طرح کلی بصری فضایی با عملکرد مرکز اجرایی به عنوان یک مرکز کنترل انواع اطلاعات، که اطلاعات را بین اجزای آوایی و بصری فضایی هدایت می کند. [ ۱۲] مرکز اجرایی از جمله مسئول هدایت توجه به اطلاعات مربوط، سرکوب اطلاعات بی ربط و اقدامات نامناسب و هماهنگی فرایندهای شناختی در زمانی است که بیش از یک کار به طور همزمان انجام می شود. "مرکز اجرایی" مسئول نظارت بر ادغام اطلاعات و هماهنگی "سیستم های برده " است که خود مسئول نگهداری کوتاه مدت اطلاعات هستند. یک سیستم برده، حلقه آوایی ( PL ) ، اطلاعات آوایی ( یعنی صدای زبان ) را ذخیره می کند و مانع از استحاله آن از طریق نوسازی مستمر در یک حلقه تمرینی می شود. به عنوان مثال، می تواند یک شماره تلفن هفت رقمی را تا زمانی که فرد شماره را بارها نزد خود تکرار کند نگه دارد. [ ۱۳] سیستم برده دیگری، طرح کلی بصری فضایی، اطلاعات بصری و فضایی را ذخیره می کند. برای مثال می توان از آن برای ساخت و دستکاری تصاویر بصری و برای نمایش نقشه های ذهنی استفاده کرد. طرح کلی می تواند به زیرسیستم بصری ( که با پدیده هایی مانند شکل، رنگ و بافت سروکار دارد ) و یک زیر سیستم فضایی ( که با موقعیت مکانی ارتباط دارد ) تقسیم شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاصطلاح «حافظه کاری» توسط میلر، گالانتر و پربرام[ ۵] [ ۶] مطرح و در دهه ۱۹۶۰ در نظریه هایی که ذهن را به یک رایانه تشبیه می کرد، استفاده شد. در سال ۱۹۶۸، اتکینسون و شیفرین[ ۷] از این واژه برای توصیف مفهوم «ذخیره کوتاه مدت» خود استفاده کردند. آنچه که اکنون ما حافظه کاری می نامیم قبلاً به عنوان «ذخیره کوتاه مدت» یا حافظه کوتاه مدت، حافظه اولیه، حافظه فوری، حافظه عملیاتی و حافظه موقت به کار گرفته می شد. [ ۸] حافظه کوتاه مدت توانایی به خاطر سپردن اطلاعات در یک دوره کوتاه ( در عرض ثانیه ) است. امروزه اکثر نظریه پردازان از مفهوم حافظه کاری استفاده می کنند تا مفهوم قدیمی حافظه کوتاه مدت را جایگزین یا به آن اضافه کنند، ضمن اینکه تأکید بیشتری بر مفهوم دستکاری اطلاعات به جای صرفاً حفظ و ذخیرهٔ آن داشته باشند.
اولین آزمایش ها دربارهٔ پایه عصبی حافظه کاری به بیش از ۱۰۰ سال پیش برمی گردد، زمانی که هیتزیگ و فریر آزمایش های تخریب قشر پیش پیشانی را شرح دادند؛ آن ها نتیجه گرفتند که قشر پیشانی برای فرایندهای شناختی و نه حسی مهم است. [ ۹] در سال های ۱۹۳۵ و ۱۹۳۶، کارلایل جاکوبسن و همکارانش اولین کسانی بودند که اثرات زیانبار تخریب پیش پیشانی ( پری فرونتال ) را بر پاسخ تأخیر یافته نشان دادند. [ ۹] [ ۱۰]
مدل های متعددی برای عملکرد حافظه کاری، چه از جنبه آناتومی و چه از جنبه شناختی پیشنهاد شده است. از آن ها، دو مورد که بیشترین تأثیر را داشته اند، در زیر خلاصه شده اند.
در سال ۱۹۷۴، بدلی و هیچ[ ۱۱] مدل چند مولفه حافظه کاری[ ۱۱] را معرفی کردند. این تئوری، مدلی شامل سه جزء است: مرکز اجرایی، حلقه آوایی و طرح کلی بصری فضایی با عملکرد مرکز اجرایی به عنوان یک مرکز کنترل انواع اطلاعات، که اطلاعات را بین اجزای آوایی و بصری فضایی هدایت می کند. [ ۱۲] مرکز اجرایی از جمله مسئول هدایت توجه به اطلاعات مربوط، سرکوب اطلاعات بی ربط و اقدامات نامناسب و هماهنگی فرایندهای شناختی در زمانی است که بیش از یک کار به طور همزمان انجام می شود. "مرکز اجرایی" مسئول نظارت بر ادغام اطلاعات و هماهنگی "سیستم های برده " است که خود مسئول نگهداری کوتاه مدت اطلاعات هستند. یک سیستم برده، حلقه آوایی ( PL ) ، اطلاعات آوایی ( یعنی صدای زبان ) را ذخیره می کند و مانع از استحاله آن از طریق نوسازی مستمر در یک حلقه تمرینی می شود. به عنوان مثال، می تواند یک شماره تلفن هفت رقمی را تا زمانی که فرد شماره را بارها نزد خود تکرار کند نگه دارد. [ ۱۳] سیستم برده دیگری، طرح کلی بصری فضایی، اطلاعات بصری و فضایی را ذخیره می کند. برای مثال می توان از آن برای ساخت و دستکاری تصاویر بصری و برای نمایش نقشه های ذهنی استفاده کرد. طرح کلی می تواند به زیرسیستم بصری ( که با پدیده هایی مانند شکل، رنگ و بافت سروکار دارد ) و یک زیر سیستم فضایی ( که با موقعیت مکانی ارتباط دارد ) تقسیم شود.
wiki: حافظه کاری