حافظه اب

حافظه آب. حافظهٔ آب قابلیتی ادعایی برای آب است. طبق این ادعا، آب می تواند خواص موادی که در آن حلّ شده اند را، حتی بعد از دفعات زیاد رقیق شدن، به خاطر بسپارد. در هومئوپاتی ادعا می شود که با اتکا به حافظهٔ آب می توان از داروهایی استفاده کرد که آن قدر رقیق باشند که حتی یک مولکول از ماده اولیه در آن باقی نباشد. حافظهٔ آب با اصول علمی شیمی فیزیک ناسازگار است و مورد تأیید جامعه علمی نیست.
در سال ۱۹۸۸ نتایج تحقیقی جنجالی از تیم ژاک بنونیست در مجلهٔ نیچر منتشر شد که ادعا می کرد حافظهٔ آب را در شرایط آزمایشگاهی مشاهده کرده. به همراه این مقاله یادداشتی از جان مادوکس، سردبیر مجله منتشر شده بود که به توضیح می داد نیچر تیم مستقلی برای تکرار آزمایش مورد بحث ترتیب داده. همچنین خوانندگان توصیه شده بود تا تکرار نتیجهٔ این تحقیق، از قضاوت و نتیجه گیری خودداری کنند. از آن زمان تاکنون آزمایش های متعددی توسط تیم بنونیست، وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا، برنامه افق بی بی سی و گروه های دیگر برای تأیید نتایج مقاله یادشده انجام شده. هیچ یک از این تلاش ها تاکنون موفق به تکرار نتایج این مقاله در شرایط آزمایشگاهی کنترل شده نگردیده.