حاصه

لغت نامه دهخدا

( حاصة ) حاصة. [ حاص ْ ص َ ] ( ع اِ ) علّتی که موی سر بریزاند. داءالثعلب. || ( ص ) بینهم رحم ٌ حاصة؛ ای محصوصة، او ذات حص . ( منتهی الارب ). مقطوعة و بریده که دیگربار نپیوندد.

پیشنهاد کاربران

بپرس