[ویکی نور] حازمی همَدانی، ابوبکر محمد بن موسی بن عثمان بن حازم، ملقب به زین الدین، محدث و حافظ و نسب شناس ایرانی، در قرن ششم می زیسته است. او به جدش حازم و نیز به شهر همدان منسوب است. حازمی در 548 به دنیا آمد. در همدان نزد ابوالوقت عبدالاول بن عیسی سجزی و شهردار بن شیرویه دیلمی و ابوزرعه طاهر بن محمد مقدسی، در اصفهان نزد ابوموسی محمد بن عمر مدینی و در بغداد، موصل، بصره و آذربایجان از مشایخ و استادان مختلف، حدیث و فقه آموخت و از ابوعبدالله رستمی، ابوسعد سمعانی و ابوطاهر سلفی اجازه روایت گرفت. ابوعبدالله سعید بن یحیی بن دبیثی و تقی الدین بن باسویه، مقری واسطی، از شاگردان او بودند.
حازمی را زاهد و متعبد، دارای محفوظات بسیار و شناخت بسیار از احادیث احکام، و خوش بیان دانسته اند. او در فقه پیرو شافعی بود و در مجلس درس خویش طرق احادیث «المهذب فی فقه الإمام الشافعی» ابواسحاق شیرازی را املا می کرد. حازمی، در 584 در محل سکونت خود، بغداد از دنیا رفت و او را در قبرستان شونیزیه به خاک سپردند.
برگرفته از دانشنامه جهان اسلام، ج 12، ص 365، به قلم محسن معینی.
الأماکن أو ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الأمکنة / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده
حازمی را زاهد و متعبد، دارای محفوظات بسیار و شناخت بسیار از احادیث احکام، و خوش بیان دانسته اند. او در فقه پیرو شافعی بود و در مجلس درس خویش طرق احادیث «المهذب فی فقه الإمام الشافعی» ابواسحاق شیرازی را املا می کرد. حازمی، در 584 در محل سکونت خود، بغداد از دنیا رفت و او را در قبرستان شونیزیه به خاک سپردند.
برگرفته از دانشنامه جهان اسلام، ج 12، ص 365، به قلم محسن معینی.
الأماکن أو ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الأمکنة / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده
wikinoor: حازمی،_محمد_بن_موسی