حارس السماء

لغت نامه دهخدا

حارس السماء. [ رِ سُس ْ س َ ] ( اِخ ) و حارِس ُالشَّمال ( فلک ). بقار. نام یکی از صورتهای شمالی. از جمله ستاره های عواء. || نام دیگر صورت عوّاء. ( نفایس الفنون : مقاله پنجم علم صور کواکب از قسم دویم در علوم اوایل ). || نام دیگر سماک رامح. رجوع به ثوابت شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس