حاج شیخ مرتضى چهرگانى انزابى

[ویکی اهل البیت] خانواده چهرگانی انزابی از سه قرن گذشته تاکنون، مفتخر به کسوت مقدس روحانیت و خدمت به دین و مردم بوده است. مرحوم آیت الله حاج شیخ مرتضی چهرگانی انزابی در روزگار خود در عرصه های علمی و اجتماعی از جمله نوادر محسوب می شد و فرزندان بزرگوارش، مرحومان آیت الله حاج شیخ عبدالحسین غروی و حاج شیخ محمدحسین انزابی، از اساتید اخلاق حوزه علمیه و از پیشتازان مبارزه علیه رژیم طاغوتی و از یاوران انقلاب اسلامی بشمار می رفتند.
آیت الله چهرگانی انزابی، در سال 1293 ق. در قریه چهرگان از منطقه انزاب آذربایجان شرقی متولد شد. پدرش مرحوم میرزا علی چهرگانی معروف به «آقا علی» از علمای نجف و مدرس حوزه های علمیه مشهد مقدس و از علمای خدمتگزار منطقه ارونق و انزاب بود. او و پدرانش، طبق یادداشت هایی که بجای مانده تا دوازده نسل یعنی حدود سیصد سال، از عالمان نجف دیده و مفتخر به کسوت روحانی بودند و به خاطر علاقه به زادگاهشان، - که مهد علم و ادب بود - بازگشته، به ارشاد و هدایت مردم می پرداختند. جد اعلای این خاندان، که در سیصد سال پیش امام جمعه خامنه بود، مدرسه ای دایر می کند و به تربیت طلاب علوم دینی مبادرت می ورزد. مرحوم آیت الله شیخ عبدالحسین غروی در مصاحبه با مجله حوزه فرموده اند: «آقا علی، جد اعلای ما، که امامت جمعه خامنه را بر عهده داشته، در پشت جلد شرح لمعه، با خط زیبا و خوانا، خطاب به فرزندانش نوشته است: فرزندانم! شما به شهرهای بزرگ بروید و در آن شهرها بمانید. من، در نجف تحصیل کردم. از نجف به مشهد مشرف شدم و در آن شهر، حوزه درسی داشتم؛ ولی مادرم نوشت: به چهرگان بیا! امر او را اطاعت کردم و به این جا آمدم».
آیت الله چهرگانی پس از گذراندن دوران کودکی در زادگاه خود و پس از طی مراحل تحصیلات ابتدایی پیش پدر روحانی اش، برای ادامه تحصیل به شهر خوی رهسپار شد و پس از پنج سال اقامت در آن شهر، به شهر تبریز رفت و از محضر اساتید بزرگ آن زمان، مانند مرحوم آیت الله انگجی و میرزا حسن مجتهد، استفاده برد و پس از اتمام دروس سطح، برای تکمیل تحصیلات عالی حوزه به نجف اشرف مهاجرت کرد. حدود 19 سال در نجف اقامت کرد و در فقه و اصول به مراتب والایی رسید.
1. آیت الله میرزا ابوالحسن انگجی: فرزند میرزا محمد، در سال 1283 ق (1244 ش)، در شهر تبریز پا به عرصه گیتی نهاد. در 26 سالگی از آیات عظام نجف اشرف اجازه اجتهاد گرفت. در دوران مشروطیت زحمات زیادی کشید و سرانجام در سال 1317 ش درگذشت.
2. آیت الله میرزا حسن آقا مجتهد (مجتهد بزرگ): فرزند حاج میرزا باقر مجتهد، از شاگردان حاج سید حسین کوه کمره ای و حاج میرزا محمدحسین شیرازی و ملا علی نهاوندی متوفای سال 1338 ق در تبریز.
1. آیت الله سیدکاظم یزدی (صاحب عروةالوثقی): ایشان در سال 1247 ق. در یکی از روستاهای یزد به نام کشنویه متولد شد و در شب 27 ماه رجب 1327 ق. وفات یافت و در مقبره درب طوس در نجف اشرف مدفون گشت.
2. آیت الله میرزا فتح الله شریعت اصفهانی (معروف به شیخ الشریعه اصفهانی): در سال 1266 ق. از محضر بزرگانی چون: ملا احمد سبزواری و شیخ صادق تنکابنی و آقا نجفی اصفهانی کسب فیض کرد و در ربیع الثانی سال 1339 ق در نجف اشرف وفات کرد.
3. آیت الله محمدکاظم خراسانی (صاحب کفایه): معظم له در سال 1255 ق در مشهد متولد شد و در 21 ذی الحجه سال 1329 ق. وفات یافت و در مقبره مرحوم میرزا حبیب الله رشتی در نجف اشرف به خاک سپرده شد.