حاتم بن احمد اهدل

[ویکی فقه] حاتم بن احمد بن موسی اهدل حسینی در ۷ محرم ۰۱۳ق / ژوئن ۶۰۴م ، می زیسته است. وی صوفی و شاعر بود.
او از دوران کودکی و جوانی ِ او اطلاع چندانی دردست نیست . تنها گفته شده است که وی از یمن به حرمین سفر کرد و مدتی در آن جا اقامت گزید، سپس به یمن بازگشت و در المخا ساکن شد. او در علوم و معارف گوناگون متبحر بود عیدروسی که شاگرد وی بوده ، او را «ابن عربی ِ» زمان خویش دانسته ، و کرامات بسیاری به او نسبت داده است ، همچنین مکاتبات خود با او را - که بعضی از آن ها به صورت پرسش و پاسخ است - در کتاب خود نقل کرده است . به نظر عیدروسی حاتم توانسته بوده است میان شریعت و حقیقت سازگاری ایجاد کند و اصول طریقت را به بهترین وجه شرح دهد.یکی از شاگردان حاتم اشعار بر جای مانده از او را در دیوانی گردآورده است ، عیدورسی نیز قصیده ای در مدح پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) از او نقل کرده است . حاتم پس از۷۰ سال زندگی ، در المخا از دنیا رفت و در خانه اش به خاک سپرده شد.
آثار حاتم
آثاری که از حاتم بر جای مانده ، این هاست :۱. دیوان یا طوالع الجمال و مطالع الکمال ، که نسخه های متعددی از آن در کتابخانه های مختلف جهان موجود است . ۲. القصیدة الحاتمیه، که نسخه ای از آن در کتابخانه دانشگاه هایدلبرگ وجود دارد.۳. النصائح ، که نسخه ای از آن در کتابخانه آصفیه نگاهداری می شود.۴. الموشح ، که نسخه ای از آن در بانکیپور به شماره ۵۵۱ موجود است .