جینسنگ

دانشنامه عمومی

جینسِنگ یا آدم گیاه ( به انگلیسی: Ginseng ) نامی است عمومی برای هر یک از ۱۱ گونه گیاهان همیشه سبز از سرده همه درمان از خانواده عشقه ایان. ویژگی تمام این گیاهان آن است که حاوی نوعی گلیکوزید استروئیدی به نام جینسنوزاید هستند.
باور بر این است که جینسنگ برای بهبود سلامت مفید است. این گیاهان کوتاه، با رشد کم و با ریشه های گوشتی دارای یک ریشه رنگی دندانه دار شکل، یک ساقه نسبتاً بلند و برگ های سبز با شکل بیضوی هستند. برخی اعتقادشان بر این است که هر دو جینسنگ آمریکایی و جینسنگ آسیایی انرژی را افزایش می دهند، سطح قند خون و سطح کلسترول را پایین آورده و استرس را کم کرده. آرام بخش هستند و در درمان دیابت مؤثرند و اختلال عملکرد جنسی در مردان را مدیریت می کنند. [ ۱]
ریشه های جینسنگ فقط در فصل پاییز جمع آوری می شوند چرا که فقط در این حالت است که می توانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند.
واژه جینسنگ از کلمه چینی جین سنگ ( و در تلفظ دیگر: رین شن 人参 ) گرفته شده است. «رین» در چینی به معنی «مرد/آدم» و «شِن» به معنی نوعی گیاه یا ریشهٔ گیاه است. نام آدم گیاه به این خاطر به این گیاه داده شده است که شکل ریشه های دوشاخه آن شبیه به پاهای انسان است. [ ۲] کاربرد آن در زبان های غربی به سدهٔ هفدهم بازمی گردد.
جینسنگ در دسته گیاهان همه ساله و دائمی قرار می گیرد. بسیار کند رشد بوده و به سال ها وقت برای بلوغ خود نیازمند است. ریشه ای بزرگ و گوشتی داشته و طول آن به cm 7 - 5 می رسد. ضخامت ریشه در حدود cm5/2 - 1 می باشد و بخش اصلی آن حالتی دوکی شکل و معمولاً ۲ شاخه در انتها را به خود می گیرد. معمولاً ریشه چه های کوچکی نیز از اطراف آن به سمت خارج رشد می کنند. ریشه این گیاهان در بین دوران ۳ تا۱۰ سالگی گیاه قابل برداشت است و در صورت گذشت سالیان بسیار دراز به تدریج فرسوده شده و تغییر شکل می دهد و می تواند منفذدار و چوبی شود.
این گیاه در حدود سال چهارم از زندگی خود شروع به گل دادن می کند و پس از سپری کردن حدوداً ۴ تا ۶ سال از عمر خود، ریشه اش، به بلوغ می رسد جالب این که اهمیت این گیاهان در چین تا به حدی است که صادرات بذر این گیاه ممنوع است و از گیاهان تحت حفاظت در این سرزمین به شمار می آیند. همچنین در کشور روسیه کندن گونه هایی وحشی این گیاهان غیرقانونی است و در صورت تخلف شرایط خاص خود را دارا می باشد. پس از برداشت گیاه آن، زمین در حدود ۴ الی ۶ سال قابل کشت مجدد جینسنگ نیست.
عکس جینسنگعکس جینسنگ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

جینْسِنْگ (ginseng)
جینْسِنْگ
گیاهی دارویی با نام علمی Panax ginseng، از تیرۀ عشقه (Araliaceae)، با ریشه۱ های ضخیم، منشعب، و معطر. در طب جایگزین به منزلۀ نیروزا مصرف می شود. جینسنگ، در پیوست دو معاهدۀ تجارت بین المللی گونه های در معرض خطر۲ آمده است. این معاهده تجارت این گونه ها را محدود کرده، اما کاملاً ممنوع نکرده است. این گیاه به فراوانی کشت می شود، امّا نوع وحشی آن، مخصوصاً در روسیه۳، در معرض خطر است. این گیاه در جنگل های انبوه کوهستانی چین و منچوری می روید. در چین و نواحی گوناگون آسیا، از ریشۀ این گیاه برای تقویت نیروی جنسی و درمان اغلب بیماری ها استفاده می کنند. مخصوصاً به منزلۀ تب بر، برای رفع لرزش های زمان پیری، و تقویت سیستم عصبی به کار می رود.rootConvention on International Trade in Endangered SpeciesRussia

پیشنهاد کاربران

بپرس