جیره بندی در کوبا

سیستم جیره بندی در کوبا توسط دولت سازماندهی شده و با استفاده از Libreta de Abastecimiento ( دفترچه لیبرتا ) که به هر فرد اختصاص داده شده است، اجرا می شود. این سیستم مقادیر مجاز و زمانبندی دریافت جیره های یارانه ای را برای هر فرد تعیین می کند. [ ۱] این جیره های غذایی رایگان نیستند ولی قیمت آنها بخش کوچکی از قیمت واقعی کالاها است. به طور متوسط، قیمت جیرهٔ یک ماه کمتر از ۲ دلار آمریکا، یعنی تقریباً ۱۲٪ ارزش بازار آن است. [ ۱] کالاها را می توان خارج از سیستم جیره بندی هم خرید، اما قیمت های بازار آزاد برای اکثر کوبایی ها بسیار گران است. [ ۱]
با وجود شایعاتی در مورد پایان یافتن آن، سیستم لیبرتا هنوز وجود دارد. [ ۲] در سال ۲۰۱۲، با بردن یک دفترچه لیبرتا به یک فروشگاه مخصوص فروش جیره، مقادیر حداقلی برنج، شکر، کبریت و روغن برای خانواده با میانگین دستمزد ۳۰ دلار در ماه فراهم می شد. [ ۳] اکثر کوبایی ها هزینه ای برای مسکن، بهداشت و آموزش پرداخت نمی کنند و درصد زیادی از درآمد ماهانه آنها خرج هزینهٔ پرداختی بابت جیره می شود. هزینه خرید اقلام جیره ای خارج از سیستم جیره بندی بیشتر از میانگین درآمد آنها است. [ ۱] غذای ارائه شده در سیستم جیره بندی به دلایلی از جمله پایان یافتن کمک های مالی میلیاردی سالانه اتحاد جماهیر شوروی، کاهش شدید واردات ده ها هزار بشکه ای نفت ارزان از ونزوئلا، [ ۴] و به گفته مقامات دولتی، افزایش تحریم های ایالات متحده در طول زمان کاهش یافته و در مواقعی قیمت جیره ها به شدت افزایش یافته است. [ ۱] سوء مدیریت اقتصادی هم نقش بزرگی در کمبود مواد غذایی و جیره بندی ایفا کرده است. در گذشته با وجود دریافت کمک از اتحاد جماهیر شوروی به ارزش ۵ میلیارد دلار در سال، باز هم برخی از اقلام غذایی باید جیره بندی می شدند. [ ۵]
به همهٔ شهروندان، حتی اگر توان مالی خرید غذا بدون سهمیه جیره را داشته باشند، جیره های یارانه ای داده می شود. [ ۱] رئیس جمهور رائول کاسترو در سال ۲۰۱۱ گفت که این یارانه ها برای دولت کوبا بسیار پرهزینه اند. هر سال بیش از ۱ میلیارد دلار برای غذا یارانه داده می شود و او مایل است این سیستم را که باعث کاهش انگیزهٔ کار و بار غیرقابل تحملی روی دوش اقتصاد است، حذف کند. [ ۱] این اظهارات در میان کوبایی ها با واکنش های بسیار منفی مواجه شد و کاسترو در نهایت پیشنهاد خود را پس گرفت.