جؤوه

لغت نامه دهخدا

( جؤوة ) جؤوة. [ ج ُ ئو وَ ] ( ع اِ ) جأی. ( منتهی الارب ). || زمین درشت که بسیاهی زند. ( منتهی الارب ). زمین سطبری است در سیاهی. || رنگی است از رنگ های اسب و شتر و آن سرخی است که بسیاهی زند. ( اقرب الموارد ). غبرة فی حمرة او کدرة فی صداءة. ( قاموس از اقرب الموارد ). گویا شارح قاموس و صاحب منتهی الارب در ترجمه «غبرة فی حمرة» اشتباه کرده و «غبرة» را بمعنی زمین دانسته اند در صورتی که مراد همان سرخیست که بسیاهی زند. در تاج العروس که مأخذ دو کتاب فوق است چنین آمده : لون من الوان الخیل والابل و هی ( غبرة فی حمرة او کدرة فی صدأه ) وفی الصحاح : حمرة تضرب الی السواده ». ( تاج العروس ).

دانشنامه عمومی

جووه ( به لاتین: Cüvə ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان آق داش واقع شده است. جووه ۴۹۶ نفر جمعیت دارد.
عکس جؤوهعکس جؤوه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس