جولی ان اسمیت ( انگلیسی: Julie Anne Smith؛ زادهٔ ۳ دسامبر ۱۹۶۰ ) معروف به جولین مور ( Julianne Moore ) [ ۱] بازیگر آمریکایی است. او از آغاز دههٔ ۱۹۹۰ در سینما پرکار بوده و بابت به تصویر کشیدن زنان به لحاظ احساسی نابسامان در فیلم های مستقل و نیز بابت نقش هایش در آثار بلاکباستر شهرت دارد. او افتخارات گوناگونی از جمله یک جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ فیلم بفتا، دو جایزهٔ گلدن گلوب و دو جایزهٔ امی دریافت کرده است.
مور در رشتهٔ تئاتر دانشگاه بوستون به تحصیل پرداخت و کارش را با مجموعه ای از نقش ها در تلویزیون آغاز کرد. او از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۸ در مجموعهٔ تلویزیونی آبکی همان طور که جهان می چرخد نقش منظمی داشت و برای آن برندهٔ جایزهٔ امی دی تایم شد. آغاز فعالیت سینمایی او در دههٔ ۱۹۹۰ رقم خورد و در طول نیمهٔ نخست این دهه به بازی در نقش های مکمل ادامه داد. مور با کمدی - درام برش های کوتاه ( ۱۹۹۳ ) مورد توجه قرار گرفت و نقش آفرینی هایش در درام های وانیا در خیابان چهل و دوم ( ۱۹۹۴ ) و ایمن ( ۱۹۹۵ ) باعث جلب توجه منتقدان شد. بازی در نقش اصلی فیلم های پرفروش نه ماه ( ۱۹۹۵ ) و جهان گمشده: پارک ژوراسیک ( ۱۹۹۷ ) او را به یکی از زنان نقش اول هالیوود تبدیل کرد.
مور بابت نقش آفرینی هایش در شب های عیاشی ( ۱۹۹۷ ) ، پایان رابطه ( ۱۹۹۹ ) ، دور از بهشت ( ۲۰۰۲ ) و ساعت ها ( ۲۰۰۲ ) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد؛ او در فیلم نخست نقش بازیگر پورنوگرافی دههٔ ۱۹۷۰ و در سه فیلم دیگر نقش زنان خانه دار ناراضی در میانهٔ سدهٔ بیستم را ایفا کرد. کار او با نقش هایش در لبوفسکی بزرگ ( ۱۹۹۸ ) ، مگنولیا ( ۱۹۹۹ ) ، هانیبال ( ۲۰۰۱ ) ، فرزندان انسان ( ۲۰۰۶ ) ، یک مرد مجرد ( ۲۰۰۹ ) ، بچه ها حالشان خوب است ( ۲۰۱۰ ) ، دیوانه وار، احمقانه، عشق ( ۲۰۱۱ ) و نقشه های ستاره های سینما ( ۲۰۱۴ ) ترقی یافت. مور بابت به تصویر کشیدن سارا پیلین در فیلم تلویزیونی تغییر بازی ( ۲۰۱۲ ) برندهٔ جایزهٔ امی ساعات پربیننده و بابت بازی در نقش بیمار آلزایمری در هنوز آلیس برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد. مجموعهٔ اکشن بازی های گرسنگی ( ۲۰۱۴–۲۰۱۵ ) و فیلم جاسوسی کینگزمن: محفل طلایی ( ۲۰۱۷ ) از پرفروش ترین فیلم های بعدی او بودند. مور از آن زمان در فیلم های مستقل و پروژه های اینترنتی، شامل می دسامبر ( ۲۰۲۳ ) ، به کارش ادامه داد.
مور علاوه بر کار بازیگری، مجموعه ای از کتاب های کودکانه دربارهٔ شخصیتی به نام توت فرنگی کک مکی نوشته است. مجلهٔ تایم در سال ۲۰۱۵ از او به عنوان یکی از ۱۰۰ شخص تأثیرگذار در جهان یاد کرد و در سال ۲۰۲۰، نام او در فهرست نیویورک تایمز از ۲۵ بازیگر بزرگ سدهٔ بیست و یکم قرار گرفت. او با کارگردان بارت فرویندلیش ازدواج کرده و از او صاحب دو فرزند شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمور در رشتهٔ تئاتر دانشگاه بوستون به تحصیل پرداخت و کارش را با مجموعه ای از نقش ها در تلویزیون آغاز کرد. او از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۸ در مجموعهٔ تلویزیونی آبکی همان طور که جهان می چرخد نقش منظمی داشت و برای آن برندهٔ جایزهٔ امی دی تایم شد. آغاز فعالیت سینمایی او در دههٔ ۱۹۹۰ رقم خورد و در طول نیمهٔ نخست این دهه به بازی در نقش های مکمل ادامه داد. مور با کمدی - درام برش های کوتاه ( ۱۹۹۳ ) مورد توجه قرار گرفت و نقش آفرینی هایش در درام های وانیا در خیابان چهل و دوم ( ۱۹۹۴ ) و ایمن ( ۱۹۹۵ ) باعث جلب توجه منتقدان شد. بازی در نقش اصلی فیلم های پرفروش نه ماه ( ۱۹۹۵ ) و جهان گمشده: پارک ژوراسیک ( ۱۹۹۷ ) او را به یکی از زنان نقش اول هالیوود تبدیل کرد.
مور بابت نقش آفرینی هایش در شب های عیاشی ( ۱۹۹۷ ) ، پایان رابطه ( ۱۹۹۹ ) ، دور از بهشت ( ۲۰۰۲ ) و ساعت ها ( ۲۰۰۲ ) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد؛ او در فیلم نخست نقش بازیگر پورنوگرافی دههٔ ۱۹۷۰ و در سه فیلم دیگر نقش زنان خانه دار ناراضی در میانهٔ سدهٔ بیستم را ایفا کرد. کار او با نقش هایش در لبوفسکی بزرگ ( ۱۹۹۸ ) ، مگنولیا ( ۱۹۹۹ ) ، هانیبال ( ۲۰۰۱ ) ، فرزندان انسان ( ۲۰۰۶ ) ، یک مرد مجرد ( ۲۰۰۹ ) ، بچه ها حالشان خوب است ( ۲۰۱۰ ) ، دیوانه وار، احمقانه، عشق ( ۲۰۱۱ ) و نقشه های ستاره های سینما ( ۲۰۱۴ ) ترقی یافت. مور بابت به تصویر کشیدن سارا پیلین در فیلم تلویزیونی تغییر بازی ( ۲۰۱۲ ) برندهٔ جایزهٔ امی ساعات پربیننده و بابت بازی در نقش بیمار آلزایمری در هنوز آلیس برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد. مجموعهٔ اکشن بازی های گرسنگی ( ۲۰۱۴–۲۰۱۵ ) و فیلم جاسوسی کینگزمن: محفل طلایی ( ۲۰۱۷ ) از پرفروش ترین فیلم های بعدی او بودند. مور از آن زمان در فیلم های مستقل و پروژه های اینترنتی، شامل می دسامبر ( ۲۰۲۳ ) ، به کارش ادامه داد.
مور علاوه بر کار بازیگری، مجموعه ای از کتاب های کودکانه دربارهٔ شخصیتی به نام توت فرنگی کک مکی نوشته است. مجلهٔ تایم در سال ۲۰۱۵ از او به عنوان یکی از ۱۰۰ شخص تأثیرگذار در جهان یاد کرد و در سال ۲۰۲۰، نام او در فهرست نیویورک تایمز از ۲۵ بازیگر بزرگ سدهٔ بیست و یکم قرار گرفت. او با کارگردان بارت فرویندلیش ازدواج کرده و از او صاحب دو فرزند شده است.
wiki: جولین مور