جولز امیل پلنچن

جولز امیل پلنچن ( انگلیسی: Jules Émile Planchon ) ، ( زاده ۲۱ مارس ۱۸۲۳ – درگذشته ۱ آوریل ۱۸۸۸ ) گیاه شناس فرانسوی بود که در شهر گنگ، هرو ( Ganges, Hérault ) به دنیا آمد.
پس از دریافت دکترای علوم در دانشگاه مونپلیه در سال ۱۸۴۴، مدتی در باغ گیاه شناسی سلطنتی لندن کار کرد و چند سالی در نانسی و گنت معلم بود. در سال ۱۸۵۳ او رئیس بخش علوم گیاه شناسی در دانشگاه مونپلیه شد و تا پایان کار خود در آنجا ماند.
پلنچن در محافل علمی بسیار مورد توجه بود و در طبقه بندی گونه ها و جوره های گیاه شناسی کمک های زیادی کرد. او با انتشار بیش از ۲۰۰۰ نام گیاه شناسی، از جمله کیوی چینی، که بیشتر به عنوان "کیوی طلایی" شناخته می شود، اعتبار دارد. [ ۱] [ ۲]
پلنچن به خاطر کارش در نجات تاکستان های انگور فرانسوی از شته مو، یک آفت میکروسکوپی شبیه شته زرد که گونه ای نادر از ایالات متحده بود، به یاد می آید. او این کار را با کمک گیاه شناس فرانسوی پیر ماری الکسیس میلارد ( Pierre Marie Alexis Millardet ) و حشره شناس آمریکایی چارلز ولنتاین رایلی ( Charles Valentine Riley ) انجام داد. راه حل شامل معرفی انگور آمریکایی ( Vitis riparia و Vitis rupestris ) به فرانسه برای اهداف پیوند بود.
باغبان آمریکایی، تی وی مانسون ( Thomas Volney Munson ) ، در شناسایی و تهیه پایه آمریکایی که در برابر شته مو مقاوم بود و برای شرایط رشد فرانسوی مناسب بود، نقش اساسی داشت.
• تاریخچه گیاه شناسی و باغبانی گیاهان به اصطلاح آزالیا هند، ۱۸۵۴
• هرموداکس از دیدگاه گیاه شناسی و دارویی، ۱۸۵۶
• خاطرات خانواده گوتیفر، ۱۸۶۲
• شته مو ( از ۱۸۵۴ تا ۱۸۷۳ ) خلاصه عملی و علمی، ۱۸۷۳
• آداب و رسوم شته مو تاک: خلاصه ای زیست شناسی، ۱۸۷۷
• تاک آمریکایی: کشت آنها، مقاومت آنها در برابر شته مو و آینده آنها در اروپا، ۱۸۷۵
• آثار به زبان انگلیسی:
• نوشته هایی در مورد جولز پلنچن: