بخصم من که ز کوچک دلی ظفر دیدم
همین بس است ببر جوشن کبیر مرا.
میرزا عبدالغنی ( از آنندراج ).
و رجوع به ماده قبل شود.جوشن کبیر
لغت نامه دهخدا
بخصم من که ز کوچک دلی ظفر دیدم
همین بس است ببر جوشن کبیر مرا.
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] جوشن کبیر، دعایی منقول از پیامبر اکرم(ص) در ۱۰۰ بند، حاوی ۱۰۰۱ نام و صفت خداوند است. این دعا را جبرئیل به پیامبر اسلام(ص) آموزش داده است. امروزه این دعا در ایران معمولا یکی از بخش های ثابت مراسم شب های قدر در ماه رمضان است. عده ای نیز به سفارش روایات، این دعا را بر روی کفن خود می نویسند.
امام سجاد(ع) از امام حسین(ع)، و او از امام علی(ع) و او نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده اند که در یکی از جنگ ها، پیامبر(ص) زرهی سنگین پوشیده بود و آن زره جسمش را اذیت می کرد. جبرئیل نازل شد و ضمن رساندن سلام خدا بر پیامبر(ص) گفت: «این زره را از بدنت بیرون بیاور و به جای آن این دعا را بخوان که برای تو و امت تو امان است». علت نام گذاری این دعا به جوشن کبیر (به معنای زره بزرگ) نیز همین است.البته این ماجرا در منابع تاریخی نقل نشده است.
دعای جوشن کبیر را کفعمی در المصباح و البلد الامین نقل کرده است.
امام سجاد(ع) از امام حسین(ع)، و او از امام علی(ع) و او نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده اند که در یکی از جنگ ها، پیامبر(ص) زرهی سنگین پوشیده بود و آن زره جسمش را اذیت می کرد. جبرئیل نازل شد و ضمن رساندن سلام خدا بر پیامبر(ص) گفت: «این زره را از بدنت بیرون بیاور و به جای آن این دعا را بخوان که برای تو و امت تو امان است». علت نام گذاری این دعا به جوشن کبیر (به معنای زره بزرگ) نیز همین است.البته این ماجرا در منابع تاریخی نقل نشده است.
دعای جوشن کبیر را کفعمی در المصباح و البلد الامین نقل کرده است.
wikishia: جوشن_کبیر
پیشنهاد کاربران
دعای جوشَن کبیر ( به عربی: جَوْشَن ٱلْکَبِیر ) دعایی است طولانی برای شیعیان که شامل ۱۰۰۱ اسم و صفت خداوند است. جوشن به معنای «لباس جنگ» یا «صفحه فولادی» است؛ بنابراین نام دعا به زره سنگین پیامبر در جنگ اشاره دارد. به اعتقاد و گفته مسلمانان، خداوند به جای زره سخت، این دعا را به عنوان محافظت در برابر صدمات جنگ به او آموخت. دعای جوشن کبیر را کفعمی در المصباح و البلد الامین نقل کرده است. شیعیان غالباً جوشن کبیر را در ماه رمضان و در شب قدر می خوانند. از دعا های پر فیض اسلام است .
... [مشاهده متن کامل]
«جوشن» لغتی عربی و به معنی «لباس جنگ» یا «زره» است. محمد در هنگام جنگ از زره های سخت و سنگین استفاده می کرد. و به دلیل فشردگی و سنگینی زره، بدنش زخمی شد. به اعتقاد مسلمانان، در طول جنگ، فرشته جبرئیل آمد و برای او پیامی از طرف خدا آورد جبرئیل گفت: «ای محمد! خدای تو سلام خود را به تو می رساند و فرموده است این زره را از تن در آور و این دعا را بخوان زیرا این محافظی برای تو و امتت است. » و دعا زره او شد. تا از او در برابر صدمات محافظت کند. و نام این دعا از زره سنگین محمد ( جوشن ) در جنگ گرفته شده است.
و همچنین دلیل به کار رفتن کلمه «کبیر» می تواند دو معنی داشته باشد؛ اول آن که این کلمه به طولانی بودن این دعا اشاره دارد و دوم آن که این کلمه به بزرگی و سنگین بودن زره محمد اشاره دارد. دعای جوشن کبیر را کفعمی در المصباح و البلد الامین نقل کرده است.
در میان زرتشتیان نیز گردآوری نام های خداوند برای نیایش رواج داشته است، چنانکه موبد مهرآسپند در زمان ساسانیان، در کتاب خرده اوستا تعداد صد و یک نام خداوند را بر اساس آموزه های گاتاها گرد آورده است.
این دعا ۱۰۰ بند دارد و هر بند حاوی ۱۰ اسم از اسم های خداست، به جز بند ۵۵ که یازده اسم خداوند در آن آمده است؛ بنابراین، در مجموع، این دعا حاوی ۱۰۰۱ اسم خداوند است
در پایان هر بند، این عبارت خوانده می شود: «سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ». در کتاب بلد الامین آمده که در ابتدای هر بند «بسم الله» و در پایان هر بند «سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ یا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکرَامِ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ» گفته شود.
... [مشاهده متن کامل]
«جوشن» لغتی عربی و به معنی «لباس جنگ» یا «زره» است. محمد در هنگام جنگ از زره های سخت و سنگین استفاده می کرد. و به دلیل فشردگی و سنگینی زره، بدنش زخمی شد. به اعتقاد مسلمانان، در طول جنگ، فرشته جبرئیل آمد و برای او پیامی از طرف خدا آورد جبرئیل گفت: «ای محمد! خدای تو سلام خود را به تو می رساند و فرموده است این زره را از تن در آور و این دعا را بخوان زیرا این محافظی برای تو و امتت است. » و دعا زره او شد. تا از او در برابر صدمات محافظت کند. و نام این دعا از زره سنگین محمد ( جوشن ) در جنگ گرفته شده است.
و همچنین دلیل به کار رفتن کلمه «کبیر» می تواند دو معنی داشته باشد؛ اول آن که این کلمه به طولانی بودن این دعا اشاره دارد و دوم آن که این کلمه به بزرگی و سنگین بودن زره محمد اشاره دارد. دعای جوشن کبیر را کفعمی در المصباح و البلد الامین نقل کرده است.
در میان زرتشتیان نیز گردآوری نام های خداوند برای نیایش رواج داشته است، چنانکه موبد مهرآسپند در زمان ساسانیان، در کتاب خرده اوستا تعداد صد و یک نام خداوند را بر اساس آموزه های گاتاها گرد آورده است.
این دعا ۱۰۰ بند دارد و هر بند حاوی ۱۰ اسم از اسم های خداست، به جز بند ۵۵ که یازده اسم خداوند در آن آمده است؛ بنابراین، در مجموع، این دعا حاوی ۱۰۰۱ اسم خداوند است
در پایان هر بند، این عبارت خوانده می شود: «سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ». در کتاب بلد الامین آمده که در ابتدای هر بند «بسم الله» و در پایان هر بند «سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ یا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکرَامِ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ» گفته شود.
بمعنای زره سنگین یا بزرگ است کا پیامبر در جنگ بر تن داشت و اذیت شد و جبرئیل این دعا را بجای زره به پیامبر تعلیم داد تا محافظ او باشد