جورج بیاسو ( انگلیسی: Georges Biassou، ۱ ژانویهٔ ۱۷۴۱ – ۱۴ ژوئیهٔ ۱۸۰۱ ) انقلابی و یکی از رهبران اولیه بردگان بود که در سال ۱۷۹۱ در سنت - دومینگ قیام کردند و انقلاب هائیتی را آغاز کردند. دوتی بوکمن یک کشیش وودو پیشگویی کرده بود که بیاسو به همراه ژان فرانسوا و ژانو، انقلاب را رهبری می کند. [ ۱]
او مانند برخی دیگر از رهبران بردگان، در هائیتی مستعمره، همراه با سلطنت طلبان اسپانیایی علیه مقامات انقلاب فرانسه جنگید. بیاسو، که توسط متحد سابقش توسان لوورتور، که پس از وعده آزادی بردگان با فرانسوی ها متحد شده بود، شکست خورد، در خدمت تاج و تخت اسپانیا باقی ماند. او در سال ۱۷۹۵ از سانتو دومینگو عقب نشینی کرد و با خانواده اش به فلوریدا نقل مکان کرد که در آن زمان بخشی از مستعمره اسپانیایی کوبا بود. [ ۲]
جرج بیاسو در سال ۱۷۴۱ در سنت دومینگ، هیسپانیولا به دنیا آمد. هیسپانیولا جزیره ای است که در گذشته سنت دومینگ یک سوم غربی و سانتو دومینگو شرق آن را تشکیل داده بودند. سنت دومینگ امروزه به عنوان جمهوری هائیتی و سانتو دومینگو به عنوان جمهوری دومینیکن شناخته می شود. این جزیره در آنتیل بزرگ، که گروهی از جزایر در دریای کارائیب است و بخشی از هند غربی قرار گرفته است. [ ۳] در ابتدا اسپانیا ادعای مالکیت سنت دومینگ را داشت که بعداً این مستعمره را به فرانسه واگذار کرد. فرانسه از سال ۱۶۵۹ تا ۱۸۰۴ سنت دومینگ را تحت کنترل داشت و این کشور به پردرآمدترین مستعمره در امپراتوری استعماری فرانسه و همچنین در سراسر دریای کارائیب تبدیل شد. [ ۴]
جمعیت سنت دومینگ با یک سیستم کاست سفت و سخت طبقه بندی شده بود. جمعیت به سه گروه تقسیم می شدند. استعمارگران سفیدپوست، یا 'les blancs' از بالاترین رتبه بودند. این گروه به مقامات دولتی و صاحبان مزارع، که به آنها «گراند بلانکس» گفته می شد، و طبقه پایین تری از سفیدپوستان، که «پتیتس بلانک» نامیده می شدند، تقسیم می شد، که اینها معمولاً مغازه دار، صنعت گر و کارگر بودند. افراد رنگین پوست آزاد، مولاتوها یا 'gens de couleur libres' بودند که نوادگان پدران سفیدپوست و مادران سیاه پوست بودند. آنها نسبتاً تحصیلکرده بودند و معمولاً در مزارع یا در ارتش مدیر بودند. حتی برخی صاحب مزارع و برده های خود بودند. این اقشار همچنین شامل «افرانچی ها» می شد که نسل ها آزاد بودند، صاحب املاک و از حقوق قابل توجهی برخوردار بودند. با این حال، آنها از سمت های اداری و برخی مشاغل کنار گذاشته شده بودند. اعضای این قشر اغلب خود را همتای سفیدپوستان می پنداشتند، اما همچنان با تمایز اجتماعی مشخصی مواجه بودند. بردگان آفریقایی الاصل، مانند جرج بیاسو، پایین ترین رتبه را داشتند. در سال ۱۷۸۹، سنت دومینگ ۵۰۰۰۰۰ برده و ۳۲۰۰۰ سفیدپوست را در خود جای داد. این الگوی طبقه بندی استعماری پایه و اساس سیستم طبقاتی امروزی هائیتی را بنا نهاد. [ ۵] [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو مانند برخی دیگر از رهبران بردگان، در هائیتی مستعمره، همراه با سلطنت طلبان اسپانیایی علیه مقامات انقلاب فرانسه جنگید. بیاسو، که توسط متحد سابقش توسان لوورتور، که پس از وعده آزادی بردگان با فرانسوی ها متحد شده بود، شکست خورد، در خدمت تاج و تخت اسپانیا باقی ماند. او در سال ۱۷۹۵ از سانتو دومینگو عقب نشینی کرد و با خانواده اش به فلوریدا نقل مکان کرد که در آن زمان بخشی از مستعمره اسپانیایی کوبا بود. [ ۲]
جرج بیاسو در سال ۱۷۴۱ در سنت دومینگ، هیسپانیولا به دنیا آمد. هیسپانیولا جزیره ای است که در گذشته سنت دومینگ یک سوم غربی و سانتو دومینگو شرق آن را تشکیل داده بودند. سنت دومینگ امروزه به عنوان جمهوری هائیتی و سانتو دومینگو به عنوان جمهوری دومینیکن شناخته می شود. این جزیره در آنتیل بزرگ، که گروهی از جزایر در دریای کارائیب است و بخشی از هند غربی قرار گرفته است. [ ۳] در ابتدا اسپانیا ادعای مالکیت سنت دومینگ را داشت که بعداً این مستعمره را به فرانسه واگذار کرد. فرانسه از سال ۱۶۵۹ تا ۱۸۰۴ سنت دومینگ را تحت کنترل داشت و این کشور به پردرآمدترین مستعمره در امپراتوری استعماری فرانسه و همچنین در سراسر دریای کارائیب تبدیل شد. [ ۴]
جمعیت سنت دومینگ با یک سیستم کاست سفت و سخت طبقه بندی شده بود. جمعیت به سه گروه تقسیم می شدند. استعمارگران سفیدپوست، یا 'les blancs' از بالاترین رتبه بودند. این گروه به مقامات دولتی و صاحبان مزارع، که به آنها «گراند بلانکس» گفته می شد، و طبقه پایین تری از سفیدپوستان، که «پتیتس بلانک» نامیده می شدند، تقسیم می شد، که اینها معمولاً مغازه دار، صنعت گر و کارگر بودند. افراد رنگین پوست آزاد، مولاتوها یا 'gens de couleur libres' بودند که نوادگان پدران سفیدپوست و مادران سیاه پوست بودند. آنها نسبتاً تحصیلکرده بودند و معمولاً در مزارع یا در ارتش مدیر بودند. حتی برخی صاحب مزارع و برده های خود بودند. این اقشار همچنین شامل «افرانچی ها» می شد که نسل ها آزاد بودند، صاحب املاک و از حقوق قابل توجهی برخوردار بودند. با این حال، آنها از سمت های اداری و برخی مشاغل کنار گذاشته شده بودند. اعضای این قشر اغلب خود را همتای سفیدپوستان می پنداشتند، اما همچنان با تمایز اجتماعی مشخصی مواجه بودند. بردگان آفریقایی الاصل، مانند جرج بیاسو، پایین ترین رتبه را داشتند. در سال ۱۷۸۹، سنت دومینگ ۵۰۰۰۰۰ برده و ۳۲۰۰۰ سفیدپوست را در خود جای داد. این الگوی طبقه بندی استعماری پایه و اساس سیستم طبقاتی امروزی هائیتی را بنا نهاد. [ ۵] [ ۶]
wiki: جورج بیاسو