[ویکی نور] جواهر العقدین فی فضل الشرفین تألیف علی بن عبدالله سمهودی
این کتاب درباره دو موضوع مستقل شرافت علم و شرافت نسب رسول خدا و خاندانش سخن می گوید. قسم اول کتاب که جلد نخست به آن اختصاص دارد، به بیان فضیلت دانش و دانشمندان می پردازد و قسم دوم مشتمل بر جلد دوم و سوم به صورت گسترده درباره فضائل اهل بیت نبوی است و در پانزده فصل، ویژگی های اهل بیت را می شمرد. مباحثی مانند تطهیر اهل بیت، تمسک به اهل بیت، وجوب محبت ایشان بر اساس آیات قرآن از جمله مباحثی است که در قسم دوم آمده است. اطلاعات مربوط به هر یک از ائمه در عناوین مختلف پراکنده شده و گاه درباره یک امام مانند قیام و شهادت امام حسین(ع) تفصیل بیشتری آمده است. مؤلف همچنین در عنوان مربوط به رفتارهای اخلاقی ائمه مواردی را از رفتارها و سخنان ائمه نقل می کند.
مؤلف بر اساس اعتقاد غیرشیعی اش آیه تطهیر را درباره همسران پیامبران و ساکنان خانه آن حضرت می داند و آن را مختص پنج تن نمی بیند ودرباره حدیث "من کنت مولاه" معتقد است که ربطی به خلافت علی(ع) ندارد چنانکه تقدم آن حضرت بر شیخین را ثابت نمی کند. در این موارد از کتاب به برداشت شیعیان با عنوان رافضه انتقاد شده است.
بخشی از کتاب جواهر الشرفین به امام حسین(ع)اختصاص دارد و درباره شهادت آن حضرت و رخدادهای پس از شهادت مانند سرنوشت سرِ مقدس آن حضرت و برخی حوادث غیر طبیعی، گزارشهایی را گرد آورده است.
شیوه کتاب، سبک حدیثی است و مؤلف با یاد از منابع خویش به ذکر احادیث و روایات و اقوال مختلف در موضوع مورد نظر می پردازد و پس از آن با واژه "قلت" نظر خود را درباره موضوع مورد بحث اظهار می کند که این موارد نیز زیاد است.
دسته ای از منابع این اثر، حدیثی و دسته ای دیگر منابع تاریخی است مانند: مروج الذهب مسعودی، وفیات الاعیان ابن خلکان؛ مناقب خوارزمی، معارج الوصول زرندی شافعی، نظم درر السمطین، مناقب ابن مغازلی؛ معالم العترة النبویه جنابذی؛ ذخائر العقبی محب طبری؛ الذریة الطاهرة دولابی؛ العقد الثمین فاسی، الفصول المهمه ابن صباغ مالکی؛ مسند فردوس، مستدرک حاکم نیشابوری و منابع بسیار دیگری مانند طبقات ابن سعد، استیعاب ابن عبدالبر، معجم کبیر طبرانی و برخی منابع شیعی مانند اعلام الوری.
این کتاب درباره دو موضوع مستقل شرافت علم و شرافت نسب رسول خدا و خاندانش سخن می گوید. قسم اول کتاب که جلد نخست به آن اختصاص دارد، به بیان فضیلت دانش و دانشمندان می پردازد و قسم دوم مشتمل بر جلد دوم و سوم به صورت گسترده درباره فضائل اهل بیت نبوی است و در پانزده فصل، ویژگی های اهل بیت را می شمرد. مباحثی مانند تطهیر اهل بیت، تمسک به اهل بیت، وجوب محبت ایشان بر اساس آیات قرآن از جمله مباحثی است که در قسم دوم آمده است. اطلاعات مربوط به هر یک از ائمه در عناوین مختلف پراکنده شده و گاه درباره یک امام مانند قیام و شهادت امام حسین(ع) تفصیل بیشتری آمده است. مؤلف همچنین در عنوان مربوط به رفتارهای اخلاقی ائمه مواردی را از رفتارها و سخنان ائمه نقل می کند.
مؤلف بر اساس اعتقاد غیرشیعی اش آیه تطهیر را درباره همسران پیامبران و ساکنان خانه آن حضرت می داند و آن را مختص پنج تن نمی بیند ودرباره حدیث "من کنت مولاه" معتقد است که ربطی به خلافت علی(ع) ندارد چنانکه تقدم آن حضرت بر شیخین را ثابت نمی کند. در این موارد از کتاب به برداشت شیعیان با عنوان رافضه انتقاد شده است.
بخشی از کتاب جواهر الشرفین به امام حسین(ع)اختصاص دارد و درباره شهادت آن حضرت و رخدادهای پس از شهادت مانند سرنوشت سرِ مقدس آن حضرت و برخی حوادث غیر طبیعی، گزارشهایی را گرد آورده است.
شیوه کتاب، سبک حدیثی است و مؤلف با یاد از منابع خویش به ذکر احادیث و روایات و اقوال مختلف در موضوع مورد نظر می پردازد و پس از آن با واژه "قلت" نظر خود را درباره موضوع مورد بحث اظهار می کند که این موارد نیز زیاد است.
دسته ای از منابع این اثر، حدیثی و دسته ای دیگر منابع تاریخی است مانند: مروج الذهب مسعودی، وفیات الاعیان ابن خلکان؛ مناقب خوارزمی، معارج الوصول زرندی شافعی، نظم درر السمطین، مناقب ابن مغازلی؛ معالم العترة النبویه جنابذی؛ ذخائر العقبی محب طبری؛ الذریة الطاهرة دولابی؛ العقد الثمین فاسی، الفصول المهمه ابن صباغ مالکی؛ مسند فردوس، مستدرک حاکم نیشابوری و منابع بسیار دیگری مانند طبقات ابن سعد، استیعاب ابن عبدالبر، معجم کبیر طبرانی و برخی منابع شیعی مانند اعلام الوری.
wikinoor: جواهر_العقدین_فی_فضل_الشرفین
[ویکی شیعه] جواهر العقدین فی فضل الشرفین (کتاب). جَواهرُ العِقْدَین فی فَضْلِ الشَّرَفَیْن کتابی به زبان عربی، تألیف علی بن عبدالله سَمهودی (متولد ۸۴۴ ق) عالم اهل سنت، با موضوع شرافت علم و نسب پیامبر اکرم (ص) و خاندان نبوی. سبک کتاب، حدیثی است و بیشتر منابع کتاب را کتب اهل سنت تشکیل می دهد. برخی از عالمان شیعه در نگارش کتب خود از جواهر العقدین استفاده کرده اند.
نورالدین علی بن عبدالله سَمهودی از عالمان شافعی مذهب است که نسبش به امیرالمؤمنین علی (ع) می رسد. او متولد سال ۸۴۴ در سَمهود روستایی در کنار رود نیل است. تحصیلاتش را در قاهره و سپس مکه به انجام رساند. در سال ۸۷۳ به مدینه رفت و مفتی آنجا شد، چنانکه مورّخ مشهور مدینه نیز به حساب می آید.
سمهودی در کتاب جواهر العقدین، درباره دو موضوع مستقل «شرافت علم» و «شرافت نسب» رسول خدا (ص) و خاندانش سخن می گوید.
نورالدین علی بن عبدالله سَمهودی از عالمان شافعی مذهب است که نسبش به امیرالمؤمنین علی (ع) می رسد. او متولد سال ۸۴۴ در سَمهود روستایی در کنار رود نیل است. تحصیلاتش را در قاهره و سپس مکه به انجام رساند. در سال ۸۷۳ به مدینه رفت و مفتی آنجا شد، چنانکه مورّخ مشهور مدینه نیز به حساب می آید.
سمهودی در کتاب جواهر العقدین، درباره دو موضوع مستقل «شرافت علم» و «شرافت نسب» رسول خدا (ص) و خاندانش سخن می گوید.
wikishia: جواهر_العقدین_فی_فضل_الشرفین_(کتاب)