جوان میچل

جوآن میچل. جوآن میچل ( به انگلیسی: Joan Mitchell ) ٬ ( زاده ۱۲ فوریه ۱۹۲۵ - درگذشته ۳۰ اکتبر ۱۹۹۲ ) ، از هنرمندان نسل دوم نقاشان اکسپرسیونیسم انتزاعی که گرچه بیشتر عمر حرفه ای خود را در فرانسه گذراند؛ یکی از مهم ترین اعضای جنبش اکسپرسیونیسم انتزاعی آمریکا محسوب می شود. او همراه با لی کرزنر، گریس هارتیگن و هلن فرنکن تالر، از معدود نقاشان زن دورهٔ خود قلمداد می شود که توانست توجه و اقبال عمومی را به خود جلب کند. نقاشی ها و چاپ های او در موزه ها و کلکسیون های سراسر آمریکا و اروپا به نمایش گذاشته شده اند.
جوآن میچل در شیکاگو در ایلینوی متولد شد. پدرش جیمزهربرت، هنرمند آماتور و متخصص پوست مشهور بود که سرانجام به سمت ریاست انجمن پوست آمریکا منصوب شد و مادرش ؛ ماریون سترابل میچل، هنرمند و شاعر که به کار ویرایش در مجلهٔ شعر همراه با هریت مونرو مشغول بود. میچل از طریق مادرش با شاعران صاحب نامی مانند ازرا پاوند، تی. اس. الیوت، دیلن توماس و تورنتون وایلدر ملاقات کرد. او نیز مانند مادرش عشقی عمیق و پایدار به ادبیات و اشتیاقی خاص به شعر داشت. اولین برخورد و مکاشفهٔ هنری میچل، در پنج سالگی و حین نقاشی با مداد رخ داد. اولین کارهای او در دوازده سالگی در مدرسهٔ فرنسیس دابلیو پارکر؛ مدرسه ای مترقی که در آن ثبت نام کرده بود، به نمایش درآمدند.
میچل درکالج اسمیت[ ۱] در ماساچوست تحصیل کرد. پس از دو سال به انستیتوی هنر شیکاگو[ ۲] رفت. در سال ۱۹۴۷، پیش از فارغ التحصیلی و در زمان اقامت در شیکاگو، بورس تحصیلی ادوارد. ل. ریرسون را دریافت کرد. همان سال، میچل به نیویورک نقل مکان کرد تا به تحصیل در مدرسهٔ هنس هافمنبپردازد. به رغم تأثیرپذیری از نقاشی های هافمن، تنها در یک کلاس شرکت کرد و اعلام کرد: «من کلمه ای از آنچه او می گفت را درک نمی کردم، پس وحشت زده آنجا را ترک کردم». در همین سال ها بود که با نقاشی های آرشیل گورکی و جکسون پالک در مدرسهٔ هنری نیویورک ( New York School artists ) آشنا شد، اما بعدها اظهار کرد که هنوز قادر به درک آن ها نبود. بورس تحصیلی ریرسون ( The Ryerson Fellowship ) به میچل اجازه داد که برای یک سال در ل لاواندو[ ۳] ، شهری در جنوب فرانسه کار کند. او به همراه بارنی روزت ، دوست دوران کودکی و همسر آینده اش که بعدها گرو پرس[ ۴] ؛ انتشاراتی آوانگارد را پایه گذاری کرد، سفر می کرد. در اولین سال های کار هنری اش به عنوان نقاش، او متاثر از آثار ون گگ، پل سزان، واسیلی کاندینسکی و بعدها تحت تأثیر فرنزکلاین و ویلم دکونینگ قرار گرفت. در پاریس با هنرمندانی مانند هربرت کاتزمن و فیلیپ گاستن که پیش ازآن در مسابقه ای در شیکاگو نسبت به کار میچل نظر مساعدی داشت، در ارتباط بود. در طی این مدت، میچل آثاری ملهم از کوبیسم و متاثر ازپیکاسو، خلق کرد. در همان سال، میچل به همراه روزت دوباره و برای گذراندن زمستان به ل لاواندو نقل مکان کرد و در آنجا به نقاشی آنچه "مناظر اکسپرسیونیستی"[ ۵] می نامد پرداخت؛ آثاری بسیار انتزاعی که از آثار فیگوراتیو اولیهٔ او بسیار دور بودند. میچل به سال ۱۹۵۰ به نیویورک برگشت و با بسیاری از هنرمندان مشهوراکسپرسیونسم انتزاعی مانند فرنزکلاین و ویلیام دی کونینگ که نقاشی هایش او را عمیقاً تحت تأثیر قرارداده بود، ملاقات کرد. میچل ارتباطش را با جمع گسترده تری از هنرمندان اکسپرسیونیست انتزاعی آغاز کرد، سپس به پیوستن به انجمن هنرمندان دعوت شد ؛ بنیادی منحصربه فرد که از نمایشگاه های گروهی مهم بسیاری حمایت می کرد. یکی از آثار میچل به نام بدون عنوان ( Untitled ) به سال ۱۹۵۱ در رویداد بزرگ شوی خیابان نهم[ ۶] ؛ نمایشگاهی که توسط انجمن هنرمندان و به دستیاری لئو کستلی برنامه ریزی شده بود، در کنار آثار جکسن پالک ، ویلیام دکونینگ و هنس هافمن به نمایش گذاشته شد. در اوایل دههٔ ۱۹۵۰ او به عنوان اصلی ترین و مهم ترین هنرمند مدرسهٔ هنری نیویورک به شمارمی آمد.