[ویکی فقه] جواد بن ابوالقاسم شوقی اصفهانی، شاعر ادیب در اصفهان می باشد.
میرزا جواد شوقی بن میرزا ابوالقاسم، شاعر ادیب در سال ۱۲۹۹ق در اصفهان متولّد شد و در این شهر علم و ادب آموخت. پدر و اجدادش از فضلای اهل علم بودند. شوقی در سرودن شعر طبعی روان داشت و علامه بر سرودن غزل و رباعی، اشعار بسیاری در مدایح و مراثی معصومین (علیهم السّلام) سروده است. او در سال ۱۳۶۴ق به عتبات عالیات محرم ۱۳۷۱ق وفات یافت و در آن ارض اقدس مدفون شد. این ابیات از اوست: کنون که فصل دی و موسم زمستان است ••••• بنوش مِی که زمستان، بهار مستان استاثر اگر ز گلستان نمانده است چه غم ••••• صفای عارض یاران به از گلستان است
شوقی اصفهانی، جواد، دیوان شوقی اصفهانی، (مقدمه.
۱. ↑ شوقی اصفهانی، جواد، دیوان شوقی اصفهانی، (مقدمه. ۲. ↑ برقعی، محمدباقر، سخنوران نامی معاصر ایران، ج۳، ص۲۰۵۰.۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۵۴۸.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۸۰-۳۸۱.
...
میرزا جواد شوقی بن میرزا ابوالقاسم، شاعر ادیب در سال ۱۲۹۹ق در اصفهان متولّد شد و در این شهر علم و ادب آموخت. پدر و اجدادش از فضلای اهل علم بودند. شوقی در سرودن شعر طبعی روان داشت و علامه بر سرودن غزل و رباعی، اشعار بسیاری در مدایح و مراثی معصومین (علیهم السّلام) سروده است. او در سال ۱۳۶۴ق به عتبات عالیات محرم ۱۳۷۱ق وفات یافت و در آن ارض اقدس مدفون شد. این ابیات از اوست: کنون که فصل دی و موسم زمستان است ••••• بنوش مِی که زمستان، بهار مستان استاثر اگر ز گلستان نمانده است چه غم ••••• صفای عارض یاران به از گلستان است
شوقی اصفهانی، جواد، دیوان شوقی اصفهانی، (مقدمه.
۱. ↑ شوقی اصفهانی، جواد، دیوان شوقی اصفهانی، (مقدمه. ۲. ↑ برقعی، محمدباقر، سخنوران نامی معاصر ایران، ج۳، ص۲۰۵۰.۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۵۴۸.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۸۰-۳۸۱.
...
wikifeqh: جواد_بن_ابوالقاسم_شوقی