[ویکی فقه] به نظر می رسد جهانگردی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مورد بی مهری قرار گرفته است. این پدیده که می توانسته به عنوان یکی از قدرتمندترین ابزارها در خدمت اسلام و انقلاب اسلامی قرار گیرد، از سوی طرفداران و دوستداران انقلاب با نگاهی بدبینانه، ارزش گذاری شده و به همین جهت، تاکنون حرکتی جدی و اساسی در جهت راه اندازی و گسترش آن انجام نشده است. شاید مهم ترین عامل در پدید آمدن چنین برداشتی از سوی مسؤولان آن بوده که این مسأله هم بد مطرح شده و هم بد از آن دفاع شده است.
بیش تر وقتی سخن از پذیرش جهانگرد می رود، می بینیم مردم ما بر این انگار و پندارند که می خواهیم افرادی عیاش، لاابالی و خوش گذران را به کشورمان بیاوریم و در جهت آماده سازی ساز وبرگ خوش گذرانی آنان تلاش کنیم و ارزش های اسلامی جامعه خود را بر سر راه آنان قربانی کنیم. و آن گاه که کسانی از گسترش دادن این صنعت به دفاع بر می خیزند پیش از همه بر درآمدها و دلارهای به دست آمده از این صنعت در جهان امروز تکیه می کنند و به ضرورت دست یابی جامعه ما به سهم خود از این بازار پرسود پای می فشارند، نتیجه این می شود که مردم معتقد، اصیل، مؤمن و مسلمان جامعه ما با یک حساب ساده به این نتیجه می رسند که ما حاضر نیستیم ارزشهای اسلامی و انقلابی خود را با هیچ چیز دیگری عوض کنیم و عطای سود سرشار این صنعت را هم به لقایش می بخشیم.
جهانگردی ابزار صدور انقلاب
به نظرنگارنده، باید این پدیده را از دیدگاهی دیگر به بوته بحث و بررسی قرار داد. حقیقت این است که امت اسلامی ما، پس از قرنها تحمل سلطه های طاغوتی، مردانه به میدان آمده، همه هستی خود را در کفه اخلاص نهاده و با ایثار سرمایه های ارزشمندی، همچون جوانان برومند و مسلمان، یک نظام چند هزار ساله را از بیخ و بن برکنده و آن را به زباله دان تاریخ سپرده است. این ملت می خواهد بازگشت به فطرت انسانی را در جهان بشری فریاد کند و تمامی دین باوران جهان را به یگانگی و اتحاد در برابر شیطان ها و شیطان پرستان فراخواند و بدین گونه مستضعفان و محرومان را به رهایی از زنجیر بردگی ستم پیشگان نوید دهد و تشنگان فضیلت و معرفت را که از چپ گرایی و راست گرایی خسته و سرخورده شده، در آستانه نومیدی قرار گرفته اند، از زلال گوارای آموزه های آسمانی مکتب وحی سیراب سازد. البته آشکار است که شب پرستان نیز ساکت ننشته اند و در دو دهه گذشته تمامی توان و ابزار خود را به کار گرفتند تا این فریاد را در گلو خفه کنند؛ از این روی، با تمام قدرت و توان در بوقهای تبلیغاتی خود دمیدند و آنچه از دروغ و تهمت و بهتان و افترا در کیسه داشتند، به این حرکت نسبت دادند، تا شاید بتوانند از صدور این بینش جلوگیری کنند و البته تا اندازه ای هم به خواسته های خود دست یافته و ذهن و اندیشه ساده دلان را بازیچه خواسته ها و هوسهای خود ساخته اند. از سوی دیگر، بارها و بارها سخنان دلنواز معمار و بنیانگذار انقلاب اسلامی، امام راحل خمینی کبیر را به گوش جان شنیدیم که تأکید می کرد: (مقصود ما از صدور انقلاب برخورد قهرآمیز و کاربرد سلاح و اقدام نظامی نیست. منظور ما انتشار شعاع های نورانی این تفکر است که ادیان الهی و تعالیم آسمانی توان ایجاد و اداره یک جامعه سالم و متکامل انسانی را دارند.) بنابراین، صدور انقلاب اسلامی، یک مقوله فرهنگی است و به طور طبیعی ابزارهای ویژه خود را می طلبد و جهانگردی و پذیرش افرادی از دیگر ملتها به عنوان میهمان، اگر با شرایط مورد نظر انجام گیرد، می تواند به عنوان یکی از کاراترین ابزارها در خدمت این هدف مقدس قرار گیرد.
تبیین جایگاه واقعی جهانگردی
در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بارها شاهد کارایی و خوش آیندی دیدار خارجیان از ایران اسلامی بوده ایم. آنان که در این سالها از ایران دیدن کرده اند، جامعه ما را به طور کامل جدای از تصویری یافته اند که ازکشور ما در رسانه های خارجی ترسیم می شود و بازتاب می یابد. بیش تر آنان پس از بازگشت به بیان حقایق پرداخته اند و شماری خود مبلّغ توانمندی ارزشهای انقلابی و اسلامی جامعه ما شده اند و پرده تزویر و دروغ دشمن ساخته را از چهره تابناک این حقیقت برداشته اند. همه به یاد دارند که خبرنگار آمریکایی پس از شرح کمالات عارفانه و زندگی زاهدانه امام راحل در گزارش از شبهای تاریک تهران در جنگ شهرها نوشته بود: (امنیت شبهای تاریک تهران از روزهای روشن نیویورگ بیش تر است.) هزاران نمونه از این تجربه در سالهای گذشته، می تواند جایگاه واقعی مسأله جهانگردی را به خوبی روشن کند، تا به خوبی دریابیم که وقتی سخن از جهانگردی می گوییم، هدفهای فرهنگی والایی را در نظر داریم که سرلوحه برنامه تمامی انبیاء و مصلحان تاریخ بوده است. سخن از آشنا کردن انسان خود باخته امروز با فطرت الهی خویش است. سخن از صدور فرهنگ و تعالیم عالیه اسلامی است؛ نه ماجرای سود و بهره و درآمد و دلار. اگر چه سودها و بهره های مادّی جامعه اسلامی نیز امری مهم و ارزشمند است و تلاش برای دستیابی به درآمد بیش تر نیز تلاشی ستودنی، ولی در فرهنگ متعالی اسلام، مسائل مالی و اقتصادی آن درجه از اعتبار را ندارندکه بتوانند هدف جامعه اسلامی قرار گیرند. باری، بایسته است مسأله جهانگردی را در ضمن بحثهای زیر مورد بررسی قرار دهیم. ۱. آثار و بهره های جهانگردی برای جمهوری اسلامی ایران ۲. توانایی ها، ابزارها، کشش ها و گیرایی های ما برای جذب جهانگرد ۳. نارسایی ها، دشواری ها و بازدارندها. ۴. راهکارهای پیشنهادی.
آثار و بهره های جهانگردی
...
بیش تر وقتی سخن از پذیرش جهانگرد می رود، می بینیم مردم ما بر این انگار و پندارند که می خواهیم افرادی عیاش، لاابالی و خوش گذران را به کشورمان بیاوریم و در جهت آماده سازی ساز وبرگ خوش گذرانی آنان تلاش کنیم و ارزش های اسلامی جامعه خود را بر سر راه آنان قربانی کنیم. و آن گاه که کسانی از گسترش دادن این صنعت به دفاع بر می خیزند پیش از همه بر درآمدها و دلارهای به دست آمده از این صنعت در جهان امروز تکیه می کنند و به ضرورت دست یابی جامعه ما به سهم خود از این بازار پرسود پای می فشارند، نتیجه این می شود که مردم معتقد، اصیل، مؤمن و مسلمان جامعه ما با یک حساب ساده به این نتیجه می رسند که ما حاضر نیستیم ارزشهای اسلامی و انقلابی خود را با هیچ چیز دیگری عوض کنیم و عطای سود سرشار این صنعت را هم به لقایش می بخشیم.
جهانگردی ابزار صدور انقلاب
به نظرنگارنده، باید این پدیده را از دیدگاهی دیگر به بوته بحث و بررسی قرار داد. حقیقت این است که امت اسلامی ما، پس از قرنها تحمل سلطه های طاغوتی، مردانه به میدان آمده، همه هستی خود را در کفه اخلاص نهاده و با ایثار سرمایه های ارزشمندی، همچون جوانان برومند و مسلمان، یک نظام چند هزار ساله را از بیخ و بن برکنده و آن را به زباله دان تاریخ سپرده است. این ملت می خواهد بازگشت به فطرت انسانی را در جهان بشری فریاد کند و تمامی دین باوران جهان را به یگانگی و اتحاد در برابر شیطان ها و شیطان پرستان فراخواند و بدین گونه مستضعفان و محرومان را به رهایی از زنجیر بردگی ستم پیشگان نوید دهد و تشنگان فضیلت و معرفت را که از چپ گرایی و راست گرایی خسته و سرخورده شده، در آستانه نومیدی قرار گرفته اند، از زلال گوارای آموزه های آسمانی مکتب وحی سیراب سازد. البته آشکار است که شب پرستان نیز ساکت ننشته اند و در دو دهه گذشته تمامی توان و ابزار خود را به کار گرفتند تا این فریاد را در گلو خفه کنند؛ از این روی، با تمام قدرت و توان در بوقهای تبلیغاتی خود دمیدند و آنچه از دروغ و تهمت و بهتان و افترا در کیسه داشتند، به این حرکت نسبت دادند، تا شاید بتوانند از صدور این بینش جلوگیری کنند و البته تا اندازه ای هم به خواسته های خود دست یافته و ذهن و اندیشه ساده دلان را بازیچه خواسته ها و هوسهای خود ساخته اند. از سوی دیگر، بارها و بارها سخنان دلنواز معمار و بنیانگذار انقلاب اسلامی، امام راحل خمینی کبیر را به گوش جان شنیدیم که تأکید می کرد: (مقصود ما از صدور انقلاب برخورد قهرآمیز و کاربرد سلاح و اقدام نظامی نیست. منظور ما انتشار شعاع های نورانی این تفکر است که ادیان الهی و تعالیم آسمانی توان ایجاد و اداره یک جامعه سالم و متکامل انسانی را دارند.) بنابراین، صدور انقلاب اسلامی، یک مقوله فرهنگی است و به طور طبیعی ابزارهای ویژه خود را می طلبد و جهانگردی و پذیرش افرادی از دیگر ملتها به عنوان میهمان، اگر با شرایط مورد نظر انجام گیرد، می تواند به عنوان یکی از کاراترین ابزارها در خدمت این هدف مقدس قرار گیرد.
تبیین جایگاه واقعی جهانگردی
در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بارها شاهد کارایی و خوش آیندی دیدار خارجیان از ایران اسلامی بوده ایم. آنان که در این سالها از ایران دیدن کرده اند، جامعه ما را به طور کامل جدای از تصویری یافته اند که ازکشور ما در رسانه های خارجی ترسیم می شود و بازتاب می یابد. بیش تر آنان پس از بازگشت به بیان حقایق پرداخته اند و شماری خود مبلّغ توانمندی ارزشهای انقلابی و اسلامی جامعه ما شده اند و پرده تزویر و دروغ دشمن ساخته را از چهره تابناک این حقیقت برداشته اند. همه به یاد دارند که خبرنگار آمریکایی پس از شرح کمالات عارفانه و زندگی زاهدانه امام راحل در گزارش از شبهای تاریک تهران در جنگ شهرها نوشته بود: (امنیت شبهای تاریک تهران از روزهای روشن نیویورگ بیش تر است.) هزاران نمونه از این تجربه در سالهای گذشته، می تواند جایگاه واقعی مسأله جهانگردی را به خوبی روشن کند، تا به خوبی دریابیم که وقتی سخن از جهانگردی می گوییم، هدفهای فرهنگی والایی را در نظر داریم که سرلوحه برنامه تمامی انبیاء و مصلحان تاریخ بوده است. سخن از آشنا کردن انسان خود باخته امروز با فطرت الهی خویش است. سخن از صدور فرهنگ و تعالیم عالیه اسلامی است؛ نه ماجرای سود و بهره و درآمد و دلار. اگر چه سودها و بهره های مادّی جامعه اسلامی نیز امری مهم و ارزشمند است و تلاش برای دستیابی به درآمد بیش تر نیز تلاشی ستودنی، ولی در فرهنگ متعالی اسلام، مسائل مالی و اقتصادی آن درجه از اعتبار را ندارندکه بتوانند هدف جامعه اسلامی قرار گیرند. باری، بایسته است مسأله جهانگردی را در ضمن بحثهای زیر مورد بررسی قرار دهیم. ۱. آثار و بهره های جهانگردی برای جمهوری اسلامی ایران ۲. توانایی ها، ابزارها، کشش ها و گیرایی های ما برای جذب جهانگرد ۳. نارسایی ها، دشواری ها و بازدارندها. ۴. راهکارهای پیشنهادی.
آثار و بهره های جهانگردی
...
wikifeqh: جهانگردی_در_ایران