جنیوس یا ژنیوس، در اساطیر رومی و دین روم باستان، نمونه فردی از یک طبیعت کلی الهی است که در هر فرد، مکان یا چیزی وجود دارد. [ ۱] بسیار شبیه یک فرشته نگهبان، جنیوس یا جن، هر انسان را از ساعت تولد تا روز مرگش دنبال می کرد. [ ۲] برای زنان، این روح روح جونو بود که هر یک از آنها را همراهی می کرد. در فارسی گاهی به صورت جن نیز ترجمه شده است،
در اعتقادات مردم روم باستان، هر مردی جنیوس یا جن یا همزاد خاص خودش را داشت.
به همین ترتیب هر زنی هم جونو مخصوص خود را داشت که بر همهٔ جنبه های زندگی زنانه او، خصوصاً ازدواج و زایمان نظارت می کرد. [ ۳]
تعداد اجنه ( جنی ها ) نامحدود بود و به نظر می رسد که هر ناحیه، محله، خانه و دروازه ای نیز، جنی خاص خودش را داشت. در روزگاران کهن، جنی یا ژنیوس یک مرد و ژونوی یک زن، ظاهراً با نقش آنان به عنوان رئیس خانه یا خاندان در ارتباط بود.
در دوران های بعد، جنی یک جور عامل تعیین کننده و نمایانگر شخصیت یک مرد - خوب یا بد - محسوب می شد.
پس از مدتی جنیوس هر مرد، نقش حامی و نگهبان او را هم به خود گرفت. همان طور که ژونوی هر زن نیز حامی او بود و او را مثلاً در زمان ورود به خانه بخت یا موقع نخستین نزدیکی جنسی ( وی محافظ حلقه و کمربند تازه عروسان بود ) و همین طور به خصوص در هنگام وضع حمل و زایمان، محافظت و پشتیبانی می کرد.
بدین ترتیب با هر مردی، یک جنی یا جنیوس به دنیا می آمد و با مرگ او از دنیا می رفت. این جنیوس فقط از طرف فردی که به او تعلق داشت، پرستش می شد. [ ۴] ژونو یا جونوی هر زن نیز، صرفاً متعلق به خود آن زن و مورد پرستش او بود و با همان زن به دنیا می آمد و با همو از دنیا می رفت.
با توجه به تعریف اجمالی فوق و با توجه به شرحی که در ذیل آمده است، پدیده جنیوس در اساطیر و مذهب رومی را می توان به تقریب معادل با مفهوم همزاد، در افسانه ها و اساطیر ایرانی تلقی نمود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر اعتقادات مردم روم باستان، هر مردی جنیوس یا جن یا همزاد خاص خودش را داشت.
به همین ترتیب هر زنی هم جونو مخصوص خود را داشت که بر همهٔ جنبه های زندگی زنانه او، خصوصاً ازدواج و زایمان نظارت می کرد. [ ۳]
تعداد اجنه ( جنی ها ) نامحدود بود و به نظر می رسد که هر ناحیه، محله، خانه و دروازه ای نیز، جنی خاص خودش را داشت. در روزگاران کهن، جنی یا ژنیوس یک مرد و ژونوی یک زن، ظاهراً با نقش آنان به عنوان رئیس خانه یا خاندان در ارتباط بود.
در دوران های بعد، جنی یک جور عامل تعیین کننده و نمایانگر شخصیت یک مرد - خوب یا بد - محسوب می شد.
پس از مدتی جنیوس هر مرد، نقش حامی و نگهبان او را هم به خود گرفت. همان طور که ژونوی هر زن نیز حامی او بود و او را مثلاً در زمان ورود به خانه بخت یا موقع نخستین نزدیکی جنسی ( وی محافظ حلقه و کمربند تازه عروسان بود ) و همین طور به خصوص در هنگام وضع حمل و زایمان، محافظت و پشتیبانی می کرد.
بدین ترتیب با هر مردی، یک جنی یا جنیوس به دنیا می آمد و با مرگ او از دنیا می رفت. این جنیوس فقط از طرف فردی که به او تعلق داشت، پرستش می شد. [ ۴] ژونو یا جونوی هر زن نیز، صرفاً متعلق به خود آن زن و مورد پرستش او بود و با همان زن به دنیا می آمد و با همو از دنیا می رفت.
با توجه به تعریف اجمالی فوق و با توجه به شرحی که در ذیل آمده است، پدیده جنیوس در اساطیر و مذهب رومی را می توان به تقریب معادل با مفهوم همزاد، در افسانه ها و اساطیر ایرانی تلقی نمود.
wiki: جنیوس