جنگل کهن رشد

یک جنگل کهن رشد یا جنگل کهن رُست[ ۱] ( Old - growth forest ) - که به آن جنگل بکر یا دست نخورده ( Virgin forest ) ، جنگل آغازین ( Primeval forest ) ، جنگل نخستین ( Primary forest ) ، جنگل نخستین رشد ( First - growth forest ) یا جنگل سری دیررس ( Late seral forest ) نیز گفته می شود - جنگلی است که بدون مزاحمت قابل توجهی به سن بالایی رسیده است و در نتیجه ویژگی های بوم شناختی منحصر به فردی را نشان می دهد و ممکن است به عنوان جامعه اوج طبقه بندی شود. [ ۲] سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، جنگل های نخستین را به عنوان جنگل های بازآفرینی شده طبیعی از گونه های درختی بومی تعریف می کند که در آن نشانه های آشکاری از فعالیت های انسانی وجود ندارد و فرآیندهای بوم شناختی به طور چشمگیری خراب نمی شوند. بیش از یک سوم ( ۳۴ درصد ) جنگل های جهان را جنگل های اولیه تشکیل می دهند. ویژگی های کهن رشد دربر گبرندهٔ ساختارهای متنوع مرتبط با درخت است که زیستگاه حیات وحش متنوعی را فراهم می کند تا تنوع زیستی بوم سازگان جنگلی را افزایش دهد. جنگل های بکر، جنگل های کهنی هستند که هیچ گاه از حالت درختی خارج نشده اند. مفهوم ساختار درختی متنوع شامل تاج پوشش های چند لایه و شکاف های تاج پوش، ارتفاع و قطر تنه درختان بسیار متفاوت است، و گونه های درختی متنوع و در طبقات و اندازه های مختلف بقایای چوبی دارد.