جنگ های سرداران اسکندر

جنگ های سرداران اسکندر که به نام های جنگ های دیادوخوی ( یونانی باستان: Πόλεμοι τῶν Διαδὀχων ) و جنگ های جانشینان اسکندر نیز شناخته می شوند، مجموعه ای از درگیری ها میان سرداران ( دیادوخوی های ) اسکندر مقدونی بودند. آن ها پس از مرگ اسکندر بر سر حکومت بر امپراتوری او اختلاف داشتند. این جنگ ها میان سال های ۳۲۲ و ۲۸۱ پیش از میلاد رخ دادند.
اصطلاح «یونانی سازی» را ابتدا یوهان گوستاف درویزن برای دلالت بر گسترش زبان، فرهنگ، و جماعت یونانی در قلمرو پیشین شاهنشاهی هخامنشی پس از تسخیر آن به توسط اسکندر به کار برد. در وقوع این صدور فرهنگی جای هیچ شکی باقی نیست و در شهرهای بزرگ هلنیستی، چون اسکندریه، انطاکیه، و سلوکیه، به خوبی مشهود است. اسکندر در پی آن بود که رگه هایی از فرهنگ یونانی را به آنِ ایرانی وارد کند و کوشید فرهنگ یونانی و ایرانی را به هم بیامیزد. او آرزو داشت تا جماعت آسیا و اروپا را همگون کند. اما جانشینانش چنین سیاست هایی را صراحتاً رد کردند. با این وجود، در سرتاسر منطقه یونانی سازی به وقوع پیوست و هم زمان روند مخالف و مجزای «شرقی سازی» در دول جانشینان صورت گرفت.
هستهٔ فرهنگ هلنیستی اساساً آتنی بود. سپاهیان اسکندر از گوشه و کنار یونان به دور هم جمع شده بودند. معاشرت و مصاحبت آنان با یکدیگر منجر به پیدایش لهجهٔ جدید «کوینه» یا «یونانی عامی» شد که عمدتاً مبتنی بر گویش آتیک بود. کوینه در سرتاسر جهان هلنیستی اشاعه یافت و به عنوان زبان میانجی در آن سرزمین ها به کار گرفته شد و در نهایت نیای زبان یونانی جدید گشت. افزون بر این، طراحی شهری، آموزش، حکومت داری محلی، و جریان هنری در عصر هلنیستی همگی در آرمان های یونان کلاسیک ریشه داشتند و به تدریج به اشکال کاملاً جدیدی فرگشت یافته، در زمرهٔ «هلنیستی» جای گرفتند. حتی وجهه های از فرهنگ هلنیستی در سنن و رسوم امپراتوری بیزانس در اواسط قرن پانزدهم میلادی مشهود است.
برخی از عجیب ترین آثار یونانی سازی در هند، در موطن پادشاهی های نسبتاً دیر ظهور هندی - یونانی، قابل مشاهده است. در آن سرزمین های دور از اروپا، ظاهراً فرهنگ یونانی با آنِ هندی، به ویژه بودایی، در هم آمیخته است. اولین تصویرپردازی واقعی از بودا در این زمان به تقلید از مجسمه های یونانی آپولون شکل گرفت. برخی از رسوم بودایی احتمالاً تحت تأثیر دین یونان باستان قرار گرفته است: مفهوم بوداسف یادآور قهرمانان الوهی یونان است و برخی از مناسک عبادی مهایانه ( سوزاندن عود، اهدای گل، گذاشتن غذا بر مذبح ) مشابه همین مناسک در یونان باستان می باشند. احتمالاً شاهی یونانی به نام مناندر یکم به کیش بوداییان وارد شده و در متون بودایی تحت نام «میلیندا» جاودانه شده است. فرایند یونانی سازی به حیطهٔ علم نیز تسری یافته بود؛ به گونه ای که نظریات اخترشناسی یونان به هند رسیده و اخترشناسی آنان را طی سده های نخستین میلادی عمیقاً متأثر نموده بود. به عنوان مثال ابزارهای اخترشناسی یونانی متعلق به قرن سوم قبل از میلاد در شهر یونانی - باختری آی خانم در افغانستان و امروزی پیدا شده است. این ابزارها مربوط به دورهٔ زمانی ای بوده اند که دیدگاه یونانیان مبنی بر کروی بودن زمین و احاطه شدن آن به وسیلهٔ سیارات کروی در هند مورد پذیرش قرار گرفت و نهایتاً جایگزین دیدگاه دیرینهٔ هندیان مبنی بر مسطح و دایره وار بودن زمین گشت.