جنگ عثمانی و ایتالیا ( که در ایتالیا به عنوان جنگ لیبی و در ترکیه به نام جنگ طرابلس شناخته می شود ) از ۲۹ سپتامبر ۱۹۱۱ تا ۱۸ اکتبر ۱۹۱۲ میلادی میان امپراتوری عثمانی و پادشاهی ایتالیا درگرفت.
در نتیجهٔ این جنگ، ایتالیا توانست سه ایالت عثمانی در شمال آفریقا یعنی طرابلس، فزان و برقه را تسخیر نماید. این سه ایالت در کنار هم، لیبی را تشکیل دادند.
طی این جنگ، ایتالیا جزایر دودیکانیس در دریای اژه را تصرف کرد؛ البته، با پایان جنگ پذیرفت که آن را به عثمانی بازگرداند. عهدنامه پایان جنگ در ۱۹۱۲ با نام پیمان اوخی به ثبت رسید.
این جنگ زمینه و مقدمه ای برای جنگ جهانی اول نیز محسوب می شود؛ زیرا، ملی گرایی در کشورهای بالکان را تقویت کرد. باقی کشورها با مشاهدهٔ این که چگونه ایتالیا توانست به آسانی عثمانی ها را شکست دهد، جنگ اول بالکان را خلق نمودند.
جنگ ایتالیا و عثمانی، فناوری های جدید نظامی را به عرصه نمایش گذارد که از آن جمله می توان به هواپیما اشاره کرد. اولین حمله هوایی تاریخ در ۱ نوامبر ۱۹۱۱ به مواضع عثمانی ها در لیبی رخ داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر نتیجهٔ این جنگ، ایتالیا توانست سه ایالت عثمانی در شمال آفریقا یعنی طرابلس، فزان و برقه را تسخیر نماید. این سه ایالت در کنار هم، لیبی را تشکیل دادند.
طی این جنگ، ایتالیا جزایر دودیکانیس در دریای اژه را تصرف کرد؛ البته، با پایان جنگ پذیرفت که آن را به عثمانی بازگرداند. عهدنامه پایان جنگ در ۱۹۱۲ با نام پیمان اوخی به ثبت رسید.
این جنگ زمینه و مقدمه ای برای جنگ جهانی اول نیز محسوب می شود؛ زیرا، ملی گرایی در کشورهای بالکان را تقویت کرد. باقی کشورها با مشاهدهٔ این که چگونه ایتالیا توانست به آسانی عثمانی ها را شکست دهد، جنگ اول بالکان را خلق نمودند.
جنگ ایتالیا و عثمانی، فناوری های جدید نظامی را به عرصه نمایش گذارد که از آن جمله می توان به هواپیما اشاره کرد. اولین حمله هوایی تاریخ در ۱ نوامبر ۱۹۱۱ به مواضع عثمانی ها در لیبی رخ داد.
wiki: جنگ عثمانی و ایتالیا