جنگ ضدهوایی

جنگ ضدهوایی، ضدهوایی یا نیروهای دفاع هوایی، پاسخ فضای نبرد به جنگ هوایی است که توسط ناتو به عنوان «کلیه اقدامات طراحی شده برای بی اثر کردن یا کاهش اثربخشی عملیات هوایی خصمانه» تعریف شده است. [ ۱] این شامل سیستم های تسلیحاتی مبتنی بر سطح، زیرسطحی ( پرتاب از زیردریایی ) و سیستم های تسلیحاتی مبتنی بر هوا، سیستم های حسگر مرتبط، ترتیبات فرماندهی و کنترل، و اقدامات غیرفعال ( مانند بالن های رگبار ) است. ممکن است برای محافظت از نیروهای دریایی، زمینی و هوایی در هر مکانی استفاده شود. با این حال، برای اکثر کشورها، تلاش اصلی دفاع از میهن بوده است. ناتو از دفاع هوایی هوابرد به عنوان ضدهوایی و دفاع هوایی دریایی به عنوان جنگ ضدهوایی یاد می کند. دفاع موشکی گسترش دفاع هوایی است، همان طور که ابتکارات برای انطباق دفاع هوایی با وظیفه رهگیری هر پرتابه در پرواز است.
در برخی کشورها مانند بریتانیا و آلمان در طول جنگ جهانی دوم، اتحاد جماهیر شوروی و ناتو و ایالات متحده مدرن، هواپیماهای پدافند هوایی و پدافند هوایی زمینی تحت فرماندهی و کنترل یکپارچه قرار گرفته اند. با این حال، در حالی که پدافند هوایی کلی ممکن است برای دفاع از میهن ( از جمله تأسیسات نظامی ) باشد؛ نیروهای میدانی، در هر کجا باشند، دفاع خود را در برابر تهدیدات هوایی فراهم می کنند.
تا دهه ۱۹۵۰ اسلحه هایی که مهمات بالستیک را از ۷٫۶۲ شلیک می کردند. میلی متر ( ۳۰ اینچ ) تا ۱۵۲٫۴ میلی متر ( ۶ در ) سلاح های استاندارد بودند. سپس موشک های هدایت شونده غالب شدند، مگر در کوتاه ترین بردها ( مانند سیستم های تسلیحاتی نزدیک، که معمولاً از توپ های خودکار چرخشی یا در سیستم های بسیار مدرن، از انطباق های سطح به هوای موشک های هوا به هوای کوتاه برد استفاده می کنند. اغلب در یک سیستم با توپ های دوار ترکیب می شوند ) .
اصطلاح "دفاع هوایی" احتمالاً برای اولین بار توسط بریتانیا زمانی استفاده شد که دفاع هوایی بریتانیا ( ADGB ) به عنوان یک فرماندهی نیروی هوایی سلطنتی در سال ۱۹۲۵ ایجاد شد مشروح شده است. با این حال، ترتیبات در بریتانیا «ضد هوایی» نیز نامیده می شد که به اختصار AA نامیده می شد، اصطلاحی که تا دهه ۱۹۵۰ در استفاده عمومی باقی ماند. پس از جنگ جهانی اول گاهی پیشوند "سبک" یا "سنگین" ( LAA یا HAA ) برای طبقه بندی یک نوع تفنگ یا واحد قرار می گرفت. نام مستعار برای توپ های ضد هوایی عبارتند از "AA", "AAA" یا "triple - A" ( مخفف های "توپخانه ضد هوایی" ) ، flak ( از آلمانی ) ، "ack - ack" ( از الفبای املای مورد استفاده توسط انگلیسی ها برای انتقال صدای "AA" ) ; [ ۲] و "archie" ( اصطلاح بریتانیایی جنگ جهانی اول که احتمالاً توسط آمیاس بورتون ابداع شده است، و اعتقاد بر این است که از طریق سپاه پرواز سلطنتی، از جمله جورج رابی کمدین تالار موسیقی "آرچیبالد، قطعاً نه![ ۳] ) .