جنگ سی ساله جنگ هایی میان سال های ۱۶۱۸ و ۱۶۴۸ در اروپای مرکزی بودند، که بیش تر در خاک امپراتوری مقدس روم رخ داد و در آن ابرقدرت های اصلی اروپا برای تثبیت قدرت و تعیین مرزبندی های جدید شرکت داشتند. علت این کشمکش به درگیری میان دو مذهب کاتولیک و پروتستان و همچنین رقابت میان حکومت های هابسبورگیِ اتریش و اسپانیا با قدرت های دیگر منطقه که فرانسه، هلند، دانمارک و سوئد بودند و به کشمکش هابسبورگ - فرانسه مشهور شده بود، برمی گشت.
این جنگ همچنین قحطی و بیماری های گوناگونی را به همراه داشت و باعث شد، که کشور آلمان از جمعیت خالی شود. به طوری که در جنوب آلمان تنها حدود یک سوم زنده ماندند. هرچند که این جنگ سی سال طول کشید ولی درگیری آن سیصد سال دیگر ادامه داشت. این جنگ با عهدنامه وستفالی که در مونستر بسته شد پایان گرفت.
چندین دهه پس از پایان جنگ، هنگامی که اتریش و متحدان آلمانی اش در حال جنگ با ترکان عثمانی بودند، لوئی چهاردهم پادشاه فرانسه موقعیت را خوب دید تا تصرفات خود را در دو طرف راین گسترش دهد. این عمل که در جنگ های ناپلئونی نیز تأثیرگذار بود، به دشمنی دیرینه آلمان - فرانسه تبدیل شد و بعدها از دلایل اصلی دو جنگ جهانی بود.
فرانسه در آغاز سده شانزدهم درصدد بود تا محاصره ای را که خاندان هابسبورگ ایجاد کرده بود، درهم شکند. این موضوع در سال ۱۵۵۶ با کناره گیری کارل پنجم از سلطنت اسپانیا و مقام امپراتور مقدس روم و تقسیم امپراتوری، تا حدی فرو نشست. پسرش فلیپه دوم اسپانیا، هلند اسپانیا، ایتالیا و مستعمرات را به میراث برد و برادرش فردیناند دوم، امپراتور مقدس روم شد و دارایی ها و زمین های خاندان هابسبورگ را در اتریش و اروپای شرقی به دست آورد. فرانسه هابسبورگ های اسپانیایی را برای خود تهدید حس می کرد و از یکپارچه شدن دوبارهٔ امپراتوری مقدس روم تحت رهبری امپراتوری هابسبورگ هراس داشت. [ ۱]
اسپانیا امضای پیمان نامهٔ سال ۱۶۰۹ برای یک دورهٔ صلح دوازده ساله را یک پیمان موقت می دانست و بر آن بود تا کنترل خود را در هلند، به ویژه در مناطق شمالی این کشور دوباره تثبیت کند. کنترل دریا توسط ناوگان انگلیسی و هلندی سبب شد اسپانیا ناگزیر شود تا برای رساندن کشتی های حامل تدارکات و سربازان خود به مقصد هلند، مسیر دیگری را از راه ایتالیا و غرب آلمان بپیماید. [ ۲]
هابسبورگ های اتریشی می خواستند با محو آیین پروتستان و استقرار قدرت مرکزی نیرومندتر، متصرفات خود را در دوک نشین اتریش و پادشاهی بوهم یکپارچه کنند. در عین حال اعضای این خاندان به عنوان امپراتوران مقدس روم، به دلیل نداشتن قدرت واقعی بر سرزمین فئودالی و تکه تکه آلمان که در آن صدها حکومت منفرد هنوز هم عملاً قدرت سیاسی را در اختیار داشتند، سخت خشمگین بودند؛ با این حال صلح آوگسبورگ در سال ۱۵۵۵، جنگ مذهبی میان کاتولیک ها و لوتری های آلمانی را به پایان برد اما مذهب همچنان به نقش عامل درگیری خود در آلمان ادامه داد زیرا لوتری ها و کاتولیک ها برای کنترل امیرنشین و شاهزاده نشین های متعدد آلمانی با هم رقابت می کردند. به علاوه، گرچه صلح آوگسبورگ حقوق پیروان آیین کالونی را به رسمیت نشناخت با این حال تعدادی از دولت های کوچک آلمانی این آیین را به عنوان کلیسای رسمی خود پذیرفتند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین جنگ همچنین قحطی و بیماری های گوناگونی را به همراه داشت و باعث شد، که کشور آلمان از جمعیت خالی شود. به طوری که در جنوب آلمان تنها حدود یک سوم زنده ماندند. هرچند که این جنگ سی سال طول کشید ولی درگیری آن سیصد سال دیگر ادامه داشت. این جنگ با عهدنامه وستفالی که در مونستر بسته شد پایان گرفت.
چندین دهه پس از پایان جنگ، هنگامی که اتریش و متحدان آلمانی اش در حال جنگ با ترکان عثمانی بودند، لوئی چهاردهم پادشاه فرانسه موقعیت را خوب دید تا تصرفات خود را در دو طرف راین گسترش دهد. این عمل که در جنگ های ناپلئونی نیز تأثیرگذار بود، به دشمنی دیرینه آلمان - فرانسه تبدیل شد و بعدها از دلایل اصلی دو جنگ جهانی بود.
فرانسه در آغاز سده شانزدهم درصدد بود تا محاصره ای را که خاندان هابسبورگ ایجاد کرده بود، درهم شکند. این موضوع در سال ۱۵۵۶ با کناره گیری کارل پنجم از سلطنت اسپانیا و مقام امپراتور مقدس روم و تقسیم امپراتوری، تا حدی فرو نشست. پسرش فلیپه دوم اسپانیا، هلند اسپانیا، ایتالیا و مستعمرات را به میراث برد و برادرش فردیناند دوم، امپراتور مقدس روم شد و دارایی ها و زمین های خاندان هابسبورگ را در اتریش و اروپای شرقی به دست آورد. فرانسه هابسبورگ های اسپانیایی را برای خود تهدید حس می کرد و از یکپارچه شدن دوبارهٔ امپراتوری مقدس روم تحت رهبری امپراتوری هابسبورگ هراس داشت. [ ۱]
اسپانیا امضای پیمان نامهٔ سال ۱۶۰۹ برای یک دورهٔ صلح دوازده ساله را یک پیمان موقت می دانست و بر آن بود تا کنترل خود را در هلند، به ویژه در مناطق شمالی این کشور دوباره تثبیت کند. کنترل دریا توسط ناوگان انگلیسی و هلندی سبب شد اسپانیا ناگزیر شود تا برای رساندن کشتی های حامل تدارکات و سربازان خود به مقصد هلند، مسیر دیگری را از راه ایتالیا و غرب آلمان بپیماید. [ ۲]
هابسبورگ های اتریشی می خواستند با محو آیین پروتستان و استقرار قدرت مرکزی نیرومندتر، متصرفات خود را در دوک نشین اتریش و پادشاهی بوهم یکپارچه کنند. در عین حال اعضای این خاندان به عنوان امپراتوران مقدس روم، به دلیل نداشتن قدرت واقعی بر سرزمین فئودالی و تکه تکه آلمان که در آن صدها حکومت منفرد هنوز هم عملاً قدرت سیاسی را در اختیار داشتند، سخت خشمگین بودند؛ با این حال صلح آوگسبورگ در سال ۱۵۵۵، جنگ مذهبی میان کاتولیک ها و لوتری های آلمانی را به پایان برد اما مذهب همچنان به نقش عامل درگیری خود در آلمان ادامه داد زیرا لوتری ها و کاتولیک ها برای کنترل امیرنشین و شاهزاده نشین های متعدد آلمانی با هم رقابت می کردند. به علاوه، گرچه صلح آوگسبورگ حقوق پیروان آیین کالونی را به رسمیت نشناخت با این حال تعدادی از دولت های کوچک آلمانی این آیین را به عنوان کلیسای رسمی خود پذیرفتند. [ ۲]
wiki: جنگ سی ساله