جنگ دوم چچن

جنگ دوم چچن ( روسی: Втора́я чече́нская война́ ) یک درگیری مسلحانه در منطقه چچن و دیگر مناطق مرزی قفقاز شمالی بین فدراسیون روسیه و جمهوری چچن ایچکریا بود که از اوت ۱۹۹۹ تا آوریل ۲۰۰۹ به طول انجامید.
در هفتم اوت ۱۹۹۹، نیروهای اسلام گرای چچنی به منطقه داغستان نفوذ و آن را به عنوان یک کشور مستقل اعلام کردند و نیروهای روسیه همزمان با فراخوان جهادی که در یکم اکتبر در چچن اعلام شد، وارد این منطقه شدند. این لشکرکشی به حکومت مستقل جمهوری چچن ایچکریا پایان داد و کنترل دولت فدرال روسیه را بدین مناطق بازگرداند. [ ۲۷] [ ۲۸]
طی این جنگ، نیروهای شبه نظامی روسیه و چچنی های طرفدار آن، در مقابل با جدایی طلبان چچن چنگیدند و گروزنی، پایتخت چچن را پس از یک محاصره زمستانی که از اواخر سال ۱۹۹۹ تا فوریه ۲۰۰۰ ادامه داشت، به دست گرفتند. روسیه در مه ۲۰۰۰ و پس از یک آفند تمام عیار، کنترل مستقیم چچن را به دست گرفت ولی با این حال، جنبش مقاومت نظامی چچن در منطقه قفقاز شمالی همچنان تلفات سنگین را بر روس ها تحمیل می کند و کنترل سیاسی روسیه بر چچن را برای سال های آینده نیز به چالش می کشد. برخی از جدایی طلبان چچنی همچنین حملاتی علیه غیرنظامیان در روسیه انجام دادند. این حملات و همچنین نقض گسترده حقوق بشر توسط هر دو طرف روسی و تجزیه طلب، محکومیت بین المللی را به همراه داشته است.
تا سال ۱۹۹۹ ، روسیه جنبش جدایی طلبانه چچن را به شدت ناتوان کرد و درگیری در مقیاس بزرگ متوقف شد و ارتش و وزارت کشور روسیه از اشغال خیابان ها دست برداشتند. بازسازی گروزنی آغاز شد و بخش بزرگی از شهر و مناطق اطراف آن به سرعت بازسازی شدند. خشونت های پراکنده در سرتاسر قفقاز شمالی تاکنون ادامه دارد و بمباران های گاه به گاه و کمین هایی که سربازان فدرال و نیروهای دولت های منطقه را هدف قرار می دهد هنوز هم رخ می دهند. [ ۲۹] [ ۳۰]
در ۱۶ آوریل ۲۰۰۹، عملیات دولت در چچن رسماً به پایان رسید. [ ۳۱] با ترک دوباره منطقه توسط ارتش، مسئولیت برخورد با شورشیان سطح پایین عمدتاً توسط نیروهای پلیس محلی انجام می گیرد. سه ماه بعد احمد زاکایف، رهبر تبعیدشدهٔ دولت جدایی طلب خواستار توقف مقاومت مسلحانه در برابر نیروهای پلیس چچن از اول اوت شد و گفت که امیدوار است «با شروع این روز چچنی ها هرگز به یکدیگر شلیک نکنند». [ ۳۲] این نشانه پایان مناقشه چچن بود.